รีวิวซีรีส์ One Piece | เริ่มต้นใหม่วันพีซ สนุก(โจร)สลัดฉบับคนแสดง

หนึ่งในมังงะและอะนิเมะที่มีแฟนคลับชื่นชอบและติดตามมากที่สุดเรื่องหนึ่งของโลก คือ ‘One Piece’ เรื่องราวของตัวเอกที่ฝันจะเป็นราชาโจรสลัดที่วันนึง ก็ถูกสร้างเป็นซีรีส์ฉายทางเน็ตฟลิกซ์ ไม่ว่าจะเป็นแฟนตัวยงมาก่อน หรือตามมารู้จักในภายหลัง หรืออาจจะได้แค่เคยได้ยินแต่ไม่ได้ทำความรู้จักแบบจริงจัง เมื่อเห็นแบบนี้ ก็คงอดไม่ได้หรอกที่จะไม่เปิดดู

ผลงานจากอาจารย์ Eiichiro Oda ผู้ปลุกปั้นและสร้างให้มันกลายเป็นทั้งมังงะและอะนิเมะที่โด่งดัง มีแฟนคลับที่คลั่งไคล้ติดตามยาวนานจากทั่วโลก แต่สำหรับตัวผมเอง หลังมีประสบการณ์อันน้อยนิดกับมังงะและอะนิเมะเรื่องนี้ เคยได้ชมเพียงหนังแอนิเมชันภาค ‘One Piece Film: Red’

นี่คงเป็นประสบการณ์ที่จะได้ทำความรู้จักกับวันพีซแบบเริ่มต้นใหม่ของนายแพทเอง

เรื่องย่อซีรีส์ ‘One Piece’

เรื่องราวมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อ โกลด์ โรเจอร์ โจรสลัดผู้มีชื่อเสียงโด่งดังถูกทหารเรือจับกุมตัวได้และถูกประหารชีวิตต่อหน้าฝูงชน ก่อนที่เขาจะตายนั้น เขาได้ประกาศถึงสมบัติที่เขาสะสมและซุกซ่อนไว้ ทำให้ทุกคนต่างรีบเร่งกันออกเรือไปคุ้นหาวันพีซกันยกใหญ่ รวมทั้งหนุ่มน้อยหัวใจใหญ่คนนี้ มังกี้ ดี. ลูฟี่ (Inaki Godoy/อินากี้ โกดอย จากซีรีส์เรื่อง ‘Who Killed Sara?’) เด็กกำพร้าผู้ที่มีความฝันอยากจะเป็นราชาโจรสลัด และหนทางของเขาในซีซันนี้คือจุดเริ่มต้นของการเป็นกลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง และเพราะกินโกมุโกมุผลปีศาจเข้าไป จึงทำให้เขาสามารถยืดตัวเป็นยางได้

ระหว่างการเดินทาง เขาได้พบกับผู้ร่วมทางมากมาย ไม่ว่าจะเป็น โรโรโนอา โซโร (Mackenyu จากหนังเรื่อง ‘Our 30-minute Sessions’ และ ‘Peach Girl’) ชายหนุ่มผู้ใฝ่ฝันจะเป็นนักดาบอันดับหนึ่ง ก่อนนี้เขาเป็นนักล่าค่าหัวโจรสลัดอยู่ โซโรจึงกลายมาเป็นต้นเรือให้ลูฟี่ตามหาวันพีซ

คนต่อมา นามิ (Emily Rudd จากหนังเรื่อง ‘Fear Street: Part Two – 1978’) สาวน้อยหัวขโมยผมสีส้มที่เก่งกาจในด้านการต่อสู้ แม้เธอจะเกลียดชังโจรสลัด แต่เธอก็เข้าร่วมกลุ่มและร่วมกันบุกปล้นตู้เซฟที่เก็บแผนที่แกรนด์ไลน์ โดยที่ลูฟี่เลือกให้เธอเป็นต้นหน

อีกคน คือ โคบี้ (Morgan Davies จากซีรีส์เรื่อง ‘Terra Nova’ และหนังเรื่อง ‘Evil Dead Rise’) หนุ่มที่สวมแว่น ผมสีชมพู ผู้ใฝ่ฝันจะเป็นทหารเรือ เขาร่วมงานกับลูฟี่ได้พักเดียว ก็เข้าไปสมัครและกลายทหารเรือฝึกหัดภายใต้การบังคับบัญชาของ การ์ป (Vincent Regan จากหนังเรื่อง ‘Clash of the Titans’ และ ‘Troy’) พลเรือโทของกองทัพเรือ วีรบุรุษกองทัพเรือ และเป็นผู้จับตัวโกลด์ โรเจอร์ได้

รีวิวซีรีส์ ‘วันพีซ’

อย่างที่บอกไป นี่คือการเริ่มต้นไปรู้จักกับวันพีซของคนที่ไม่คุ้นเคยกับมัน แค่เคยเห็นผ่านและได้ดูหนังมาหนึ่งภาค อาจจะไม่มีข้อเขียนส่วนใดที่บอกว่า แคสต์มันเหมือนกับในการ์ตูนยังไง หรือมันต่างจากในอะนิเมะตรงไหน ไม่ต้องไปคาดหวังตรงนั้นนะครับ

เรื่องของกลุ่มคนที่เชื่อในสิ่งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร

เมื่อได้รู้จักกับมัน สิ่งหนึ่งที่เขาเห็นและรู้สึก ก็คือ มันเป็นหนังแอ็คชันผจญภัยของลูฟี่ หนุ่มละตินที่อยากเป็นราชาแห่งโจรสลัดผู้มีภาพพจน์แตกต่างจากโจรสลัดทั่วไป เขากำลังเดินทางพร้อมรวบรวมลูกเรือเพื่อที่เขาจะกลายเป็นกัปตันผู้ค้นหาและค้นพบสมบัติกองโตที่ถูกทิ้งไว้ มันเป็นเรื่องกลุ่มคนที่เชื่อในสิ่งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร ได้แต่เรียกว่ามันคือ ‘วันพีซ’

และในซีรีส์คนแสดงเรื่องนี้ ก็ยังมีตัวละครอีกหลายตัว ที่ไม่สามารถเขียนถึงได้หมดในเรื่องย่อ ขอหยิบยกมากล่าวถึงตรงนี้เลยละกัน (ถ้ามีจุดไหนไม่ตรงหรือผิดเพี้ยนก็หาวิธีบอกผมเอาละกันนะ)

แชงค์ส (Peter Gadiot จากซีรีส์เรื่อง ‘Queen of the South’) เขาคือราชาโจรสลัดผมแดงที่เลี้ยงดูลูฟี่มา ได้ยินว่าเป็นตัวละครที่สำคัญและมีแฟนๆ รักมากมาย น่าจะมีโอกาสได้เจอเขาอยู่เรื่อยๆ แหละ คนต่อมาก็คงเป็น อุซป (Jacob Romero จากซีรีส์เรื่อง ‘Greenleaf’) หนุ่มแอฟริกันนักโกหกประจำหมู่บ้านไซรัปผู้ยืนหยัดเพื่อพวกพ้อง จากนั้นก็มาถึง ซันจิ (Taz Skylar จากหนังเรื่อง ‘Villain’) หนุ่มหล่อสู้เก่งที่มีความสามารถในด้านการทำอาหาร ไม่บอกก็รู้ว่าเขาต้องถูกชวนมาเป็นเซฟประจำเรือของลูฟี่

นอกจากนี้ ก็ยังมี บากี้ (Jeff Ward จากซีรีส์เรื่อง ‘Agents of S.H.I.E.L.D.’) โจรสลัดหน้าตัวตลกที่ไม่ได้ร่วมกลุ่มด้วยหรอก ที่มักได้เดินทางร่วมไปด้วยอยู่บ่อยๆ หรือจะเป็น มิฮอว์ค (Steven John Ward) หนึ่งในเจ็ดเทพโจรสลัดแห่งท้องทะเล คนที่เป็นนักดาบผู้แข็งแกร่ง

เล่าเรื่องแบบย้อนความหลังตลอดๆ

สำหรับคนที่ไม่ค่อยจะคุ้นเคยกับจักรวาลโจรสลัดมาก่อน เห็นอะนิเมะซีรีส์ที่มีมาถึง 10 ซีซันแล้วก็ทดท้อใจ นี่แหละใช่หนทางที่ดีที่สุดแล้ว การได้ดูเรื่องราวตั้งแต่เริ่มต้นจึงเป็นเรื่องที่ดีมากๆ และบทของมันก็เล่าอะไรไม่เยิ่นเย้อดี มีทั้งเรื่องการผจญภัยในโลกที่สร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ โลกที่การเดินทางด้วยเรือเป็นหลัก และโจรสลัดก็ชุกชุมจนเป็นประชากรส่วนใหญ่ของโลก ที่นั่นมีรัฐบาลโลกผู้ใช้สิทธิผ่านกองทหารเรือเพื่อปราบปรามเหล่าโจรสลัดทั้งหลาย

ซีรีส์เล่าถึง ลูฟี่ ที่ต้องการจะเป็นราชาโจรสลัดและออกเดินทางรวบรวมคนและเรือเพื่อให้พร้อมออกล่าสมบัติ ผ่านอุปสรรคต่างๆ นานา ไม่ว่าจะเป็นเหล่าโจรสลัดด้วยกัน หรือพวกทหารเรือที่นำโดยพลโทการ์ปผู้เป็นคุณปู่แท้ๆ ของเขาเอง แต่วิธีการเล่าของเขาใช้การแฟลชแบ็กตลอดๆ ตอนแรกก็เล่าถึงชีวิตวัยเด็กของลูฟี่กับแชงก์ส โจรสลัดผมแดงที่เลี้ยงดูเขามาและเป็นเหมือนแรงบันดาลใจให้รู้สึกอยากเป็นโจรสลัด

หรืออย่างตอนที่ 4 ซีรีส์เล่าสลับไปมาระหว่างปัจจุบันและอดีตของโซโร ที่ร้อยเรียงให้มันเกี่ยวพันต่อกัน เป็นการเดินเรื่องที่ทรงพลังดีแม้ว่ามันจะสลับไปมาเยอะไปนิด หรืออย่างข้อสงสัยเรื่องการพกดาบคาตาคะนะไว้ถึง 3 เล่ม ก็ได้รับการเฉลยจากวิธีนี้ด้วยเช่นกัน แล้วก็ยังมีเรื่องซันจิที่บทซีรีส์ก็พาย้อนไปเล่าเรื่องของลุงกับหลานในเรือสำราญวันเก่าเมื่อ 9 ปีก่อน ชอบที่มันเล่าแบบนี้ เพราะมันช่วยตอบปัญหาคาใจให้กับคนดู ไม่ว่าจะเรื่องพฤติกรรมหรือความสัมพันธ์ของตัวละครได้เป็นอย่างดี

เล่าเรื่องความฝันของทุกตัวละคร

ด้วยความที่เพิ่งมารู้จัก หลังได้ดูก็คิดไปเองว่า ธีมของวันพีซน่าจะเป็นเรื่องความฝัน เหล่าตัวละครต่างๆ ต่างก็มีความฝันเป็นของตัวเอง เริ่มตั้งแต่ลูฟี่ตัวเอกของเรื่อง ที่มีความฝันในการเป็นราชาโจรสลัด ระหว่างการผจญภัย เขาต้องเรียนรู้การเป็นกัปตันที่ดีที่รับหน้าที่ดูแลลูกเรือและทำให้ทุกคนเชื่อถือและศรัทธา

เช่นเดียวกับ ซันจิที่ฝันอยากจะค้นหาออลบลูให้เจอแม้ลุงโจรสลัด(เก่า)ของเขาจะบอกว่ามันเป็นเรื่องเพ้อเจ้อ เช่นเดียวกับโซโร ที่มุ่งหวังจะเป็นนักดาบที่เก่งสุดในโลก ขณะที่โคบี้ เขาได้เป็นเด็กฝึกทหารเรือแต่ก็ต้องติดตามพลโทการ์ปผู้ต้องการปราบพยศลูฟี่แม้จะรู้สึกขัดแย้งข้างในใจตลอดมา พลโทการ์ปเองก็พยายามฝึกให้หลานตัวเองเป็นทหารเรือ แต่ลูฟี่เป็นพวกไม่ตามกฎและฝันอยากจะเป็นโจรสลัดแทน ทำให้คุณปู่ต้องปราบพยศหลานชายเรื่อยไป กลับกลายเป็นนามิ ที่ไม่มีจุดหมายเป็นของตัวเอง เธอไม่อะไรมากนักกับกลุ่มโจรสลัดของลูฟี่ หาทางชิ่งโดยตลอด แต่ก็สับสนเองว่าที่จริงพวกเขาคือเพื่อนของเธอหรือเปล่า แล้วบทซีรีส์ก็บอกเราว่า เหตุใดกันเธอจึงไม่มีมันเหมือนเช่นคนอื่น

ในเรื่องนี้ ยังบอกเล่าถึงโจรสลัด อาลอง (McKinley Belcher III) มนุษย์เงือกที่เป็นโจรสลัดค่าหัวสูง ทำให้วันพีซเล่าไปถึงเรื่องความเท่าเทียม การกดขี่ของมนุษย์ต่อมนุษย์เงือกที่เชื่อว่าตนสูงส่งกว่า

เพราะความที่มันมาจากมังงะนั่นแหละ ที่ทำให้ลีลาพะบู๊ของแต่ละตัวละครจะดูการ์ตูนและไม่สมจริงสมจังสักเท่าไหร่ แต่เมื่อคิดในมุมของการดัดแปลงการ์ตูนมาสร้างเป็นซีรีส์คนแสดงแล้ว ก็ถือว่าไม่เลวเลย อีกทั้งเมื่อมองในด้านโปรดักชั่น ก็จัดว่าทุ่มทุนมาก น่าชื่นชมจริงๆ

แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึกก็คือ ทำไมการเปิดดูซีรีส์ที่คนรอบข้างชื่นชมว่าสนุก มันถึงได้ชวนง่วงอย่างนี้เล่า ผมเลยลองเปลี่ยนจากการดูแบบพากย์ไทย มาเป็นแบบฟังเสียงดั้งเดิมและอ่านซับไตเติล (ที่แม้จะแปลได้ป่วยบ้างบางช็อต) เอา พบว่ามัน กลับทำให้ความง่วงงุนมลายหายไปได้ซะงั้น ก่อนที่จะกลับมาหาวใหม่เมื่อเรื่องเดินมาถึงตอน 7 แปลว่า มันก็ไม่ถึงขั้นเร้าใจกันเสียทีเดียว แต่ยังดีที่มีแรงผลักมากพอให้ต่อไปจนจบนั่นเอง

รายละเอียดเกี่ยวกับซีรีส์