รีวิวซีรีส์ Doctor Climax ปุจฉาพาเสียว | ย้อนวันไปเจอหมอคอลัมนิสต์

ในช่วงเวลาหนึ่งของบ้านเรา การมีคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ผู้ท้าทายการพูดเรื่องต้องห้าม เป็นเรื่องท้าทายระบบ ระบบนี้ก็ไม่ใช่อะไร มันคือสังคมที่ไม่ต้องการจะเปิดรับสิ่งใหม่ๆ ยึดติดอยู่กับความดีงามที่คิดขึ้นมาเองว่าใช่ ทำให้การมีขึ้นของมันสร้างเรื่องสร้างราวให้ถูกหยิบจับมาขีดเขียน ‘Doctor Climax ปุจฉาพาเสียว’ พาเราย้อนกลับไปพบเจอสิ่งนั้น

ความเห็นส่วนตัวของนายแพท

ซีรีส์พันธุ์ไทยในเน็ตฟลิกซ์ที่หยิบปัญหาเรื่องเพศมาบอกเล่า ด้วยการหยิบเอาเมืองไทยสมัยก่อนที่มีคอลัมน์ตอบปัญหาทางเพศมาเป็นแกนหลัก พร้อมพาเอาปัญหาที่เคยถูกปกปิดไว้ออกมาในที่โล่งแจ้ง เขียนให้ตัวหมอที่คอยตอบปัญหา ต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาและต้องเรียนรู้ที่จะตอบคำถามให้กับตัวเอง

ชื่นชมที่เขาเซ็ตฉาก จับวางองค์ประกอบต่างๆ ได้ละเอียดและเข้ากับยุคสมัย เช่นเดียวกับการแสดงที่หลายคนทำเอาไว้อย่างดิบดี

เรื่องย่อซีรีส์ ‘ด็อกเตอร์ไคลแมกซ์’

นายแพทย์ณัฐวุฒิ (ฉันทวิชช์ ธนะเสวี จากหนังเรื่อง ‘แฟนเดย์..แฟนกันแค่วันเดียว’) เขาเป็นหมอผิวหนังที่เปิดคลินิกรักษาผู้ที่มีปัญหาด้านกามโรค แต่อีกมุมหนึ่ง เขาก็อยากจะเป็นนักเขียน เขารู้จักกับคนในสื่อมวลชนหลักอย่าง “บางกอกทันข่าว” หนังสือพิมพ์อันดับต้นๆ ของประเทศ แต่ก็ดูเหมือนเส้นทางของเขาจะเปลี่ยนแปลงไป เมื่อทุกคนลงความเห็นว่าหมอนัทควรเขียนคอลัมน์ตอบปัญหาทางเพศที่ชื่อ ‘ปุจฉาพาเสียว’ ลงในหนังสือพิมพ์

และเมื่อเขาได้ไปทำงานที่นั่น ก็ได้พบกับ ลินดา (อรัชพร โภคินภากร จากหนังเรื่อง ‘Lost in Blue ระหว่างเราครั้งก่อน’) หญิงสาวผู้เป็นหัวหน้าฝ่ายศิลป์ที่ต้องทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิด

คลินิกคือที่ทำงานของเขา แต่ที่บ้าน เขาอยู่กับคุณแม่และตุ๊กตา (เฌอมาวีร์ สุวรรณภาณุโชค) ภรรยาคนสวยที่แม่เลือกให้ แม้ใครต่างอิจฉาในชีวิตครอบครัวของเขา แต่ในความเป็นจริง เขาก็เพียงทำไปตามหน้าที่เท่านั้น

ในช่วงเวลาที่สังคมยังไม่เปิดรับกับอะไรที่แปลกใหม่ แต่กลับโอบรับการที่หนังสือพิมพ์รายวันจะมีภาพของหญิงสาวใส่เสื้อผ้าที่โชว์ทรวดทรงบนหน้าหนึ่ง เขาจำเป็นต้องปกปิดใบหน้าและชื่อจริงภายในนามปาก ‘ดร.ไคลแมกซ์’

รีวิวซีรีส์ ‘Doctor Climax ปุจฉาพาเสียว’

นี่คือผลงานการร่วมกันทำงานของ คงเดช จาตุรันต์รัศมี ผู้เขียนบทหนัง ‘Hunger คนหิว เกมกระหาย’ กับ ปกป้อง ไพรัช คุ้มวัน คนที่เคย ‘เด็กใหม่ (Girl From Nowhere)’ เมื่อพวกเขาทั้งร่วมกันเขียนบทและกำกับซีรีส์ไทย 8 ตอนในเน็ตฟลิกซ์ ที่มีเนื้อหาฉุกชวนความสนใจของคนได้ง่ายอย่างเรื่องเพศ

ดูแล้วมันน่าจะเป็นซีรีส์ที่เขียนบทขึ้นด้วยวัตถุดิบจากเรื่องจริงที่พาเราย้อนกลับไปยังประเทศไทยยุค 70’s หรือในช่วงสามสี่สิบปีก่อน เนรมิตภาพของบ้านเมืองในช่วงเวลาที่หนังสือพิมพ์เป็นสื่อหลักเคียงข้างสื่อโทรทัศน์ มีสองหัวที่เป็นคู่แข่งขับเคี่ยวกัน เมื่อหัวหนึ่งเล่นภาพวาบหวิวสร้างยอดขายนำ อีกหัวเลยต้องหาจุดแข็งเพื่อฉุดยอดและช่วงชิงอันดับหนึ่งให้ได้

ซีรีส์จึงพาเราไปเจอบรรยากาศเก่าๆ ที่ผู้คนยังเคยชินกับการนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ทุกเช้า อัปเดตข่าว อ่านนิยาย อีกทั้งยังพาเราไปเจอกับภาพในโรงพิมพ์ ภาพของเด็กส่งหนังสือพิมพ์ตามบ้าน ดึงภาพวันเก่าๆ ให้กลับมาทำงานในใจเราอีกครั้ง

แต่ตอนนั้น มันก็เป็นช่วงเวลาที่สังคมไทยยังไม่เปิดรับอะไรเท่าทุกวันนี้ พฤติกรรมบางอย่างที่คนในสมัยนั้นมองว่าเป็นสิ่งที่ควรปกปิด เมื่อมีสิ่งใหม่ความคิดใหม่เกิดขึ้นในสังคม จึงย่อมจะเกิดเสียงตอบรับในเชิงวิพากษ์วิจารณ์ด้านลบ ส่งผลให้คอลัมน์ตอบปัญหาทางเพศเป็นเรื่องต้องห้าม บัดสี น่าอับอาย เกิดแรงต้านจากสังคม แม้ บก.และทีมงานจะมองว่ามันมีประโยชน์ยังไงก็ตาม การใช้นามปากกาอาจทำให้กอง บก. เป็นด่านหน้าในการรับแรงปะทะเพื่อให้ ดร.ไคลแมกซ์ ทำงานตอบจดหมายอย่างไม่ถูกกดดัน

ยิ่งเวลาผ่านไป ประสบการณ์ในการตอบจดหมายของ ดร.ไคลแมกซ์ ก็ยิ่งมากขึ้น เช่นเดียวกับที่ความสัมพันธ์ของเขากับสาวฝ่ายศิลป์รุดหน้าไปเกินกว่าคำว่าเพื่อนร่วมงาน และผู้ชมก็ต้องลุ้นกันไปว่า เรื่องมันจะแดงขึ้นวันไหน เช่นเดียวกันกับความลับว่าใครกันคือผู้เขียนคอลัมน์ตัวจริง

เหมือนซีรีส์จะทำให้เรามองเห็นว่า ต่อให้เป็นคนที่เป็นเจ้าของคอลัมน์ที่คอยแก้ปัญหาให้กับคนอื่น แต่ตัวเขาเองก็ยังต้องเจอปัญหา และก็ต้องเรียนรู้ที่จะไม่หนีปัญหา พร้อมกับบอกอีกด้วยว่า เขาเองก็ต้องเรียนรู้ว่า การตอบปัญหาในคอลัมน์ของเขามันส่งผลยังไงต่อสังคมและผู้คนที่ติดตามอ่านบ้าง

ระหว่างทำงานตอบจดหมายไป เขาและทีมงานกองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ก็ต้องพบเจอกับแรงต่อต้านต่างๆ นานา ทั้งจากชาวบ้านร้านตลาด แต่ละครสำคัญก็คือ คุณหมอหัวโบราณที่เป็นจอมขี้ฟ้อง มองเห็นอะไรที่ขัดกับความคิดตัวเองไม่ได้ ต้องเข้ามาจัดการ จึงส่งทั้งนักสืบ และตำรวจมายุ่มย่ามไม่เว้นวาย

บทซีรีส์หยิบเรื่องราวของการแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรักหากต้องทำตามประสงค์ของพ่อแม่ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณหมอต้องเจอกับตนเอง หยิบเรื่องการท้องในวัยเรียน การทำแท้ง รสนิยมทางเพศ พฤติกรรม(ที่ถูกมองว่า)วิตถาร เรื่องเกย์และรักร่วมเพศที่มีอยู่คู่สังคมมนุษย์มานาน แต่ไม่ได้การยอมรับและโดนรังเกียจจากสังคมเรื่อยมา ซึ่งหลายครั้งทำให้ด็อกเตอร์ต้องมาตั้งคำถามกับสิ่งที่ตัวเองทำว่ามันยังเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่

ระหว่างดู ก็พบว่ามันน่าสนใจดีที่เขาพาเราย้อนกลับสู่วันวาน จัดวางทุกอย่างไว้อย่างละเอียดถี่ถ้วน ทั้งโปรดักชัน เพลงประกอบ อุปกรณ์ประกอบฉาก การสร้างฉากต่างๆ ให้ดูร่วมสมัยไปกับเรื่องราว รวมไปถึงบางซีนใช้วิธีแบบหนังไทยสมัยโบราณ สลับกับทีวีโชว์ที่สร้างการเล่าเรื่องที่มีสีสัน แม้แต่การให้ตัวละครมองเห็นตัวเอง คุยกับตัวเอง แต่ก็มีบางส่วนที่ชวนให้ตะหงิดๆ ว่ามันใช่แน่รึ อย่างเช่น ทีวีในสมัยนั้นกลับเป็นภาพสีแทนที่จะเป็นขาวดำ เป็นต้น

“ทุกคนควรกล้าจะเผชิญความจริงในตัวเราเอง”

บทของซีรีส์เดินเปิดเรื่องมาอย่างน่าสนใจ ก่อนที่ในครึ่งหลังจะยังคงเข้มข้นในสิ่งที่ต้องการจะสื่อสาร ซีรีส์บอกกับผู้ชมว่า การพยายามมองหาคำตอบ ที่มักทำให้เราได้เจอตัวเองในสถานการณ์ที่ยุ่งยาก และในการก้าวข้ามผ่านนั้น มันอาจทำให้สร้างเราเป็นคนใหม่ที่เข้าใจโลกมากกว่าเก่า อีกด้านมันก็บ่งบอกว่าไม่ว่าจะวันวานหรือวันนี้ สื่อก็ยังไม่มีเสรีภาพทางความคิดอย่างแท้จริง ทั้งพยายามให้กำลังใจผู้คนที่แตกต่างจากขนบดั้งเดิมให้เป็นตัวของตัวเองต่อไป

ชอบใจในคาแรกเตอร์ของลินดา ที่รับบทโดย ก้อย อรัชพร สาวอาร์ตหัวก้าวหน้าที่มีเสน่ห์เกินต้านและอ้างอิงมาจาก ลินดา ค้าธัญเจริญ ตัวจริง อีกคาแรคเตอร์ที่น่าสนใจ ก็คือตุ๊กตา ที่รับบทโดย แพรว เฌอมาวีร์ เธอต้องรับบทเป็นภรรยาของหมอนัทที่เริ่มต้นกับลงท้าย แตกต่างกันราวคนละคนกันเลย นอกจากนี้ ก็ชื่นชมในความกล้าแสดง กับฉากที่จำเป็นต้องมีบ้างที่ติดเรท แต่ก็ยอมรับได้เพราะมันตรงกับแนวทางที่ซีรีส์มันเล่า

ซีรีส์เหมือนจะจบลงได้ใน 8 ตอน แต่ความจริงนั้นดูจะไม่ใช่ บางอย่างยังคงพาให้รู้สึกว่ามันยังคงมีต่อ และถ้าอยากรู้ก็คงต้องรอ…อีกตามเคย

รายละเอียดเกี่ยวกับซีรีส์