ถ้าพูดศิลปินอินดี้ในยุคนี้ คงมีหลายชื่อที่ผุดขึ้นมาในหัวของคุณ จริงๆ ก็มีหลายกลุ่มทีเดียวที่ผมสนใจ แต่ชื่อแรกที่ผมนึกถึงจะเป็นศิลปินกลุ่มสามคน Jelly Rocket เสนอ พวกเธอมีผลงานและมีชื่อเสียงมาสักพักแล้ว แต่สำหรับอัลบั้มเต็ม นี่คงเป็นชุดแรก ‘Lucid Dream’ พวกเธอทำเพลงกันเอง และจัดจำหน่ายกันเองอีกต่างหาก
ผมเคยมีโอกาสได้ไปชมการแสดงสดด้วยตาตัวเองมาแล้ว ไม่มากไม่มาย สองหนเท่านั้นเอง ครั้งแรก เมื่อตอนงาน แคทเอ็กซ์โป ครั้งแรก อีกครั้ง ในงาน Gypsy Carnival 2
สองงานมันห่างกันมากทีเดียวเลยนะครับ
มารู้จักกับวง Jelly Rocket กันดีกว่า
แม้ว่าผมจะรู้จักวงนี้มานานกว่า 2 ปี แต่ดูเหมือนผมจะไม่ค่อยได้ศึกษาประวัติของพวกเธออย่างจริงจังสักเท่าไหร่เลย ถ้าเอาคร่าวๆ ก็จะได้ประมาณว่า…
สมาชิกของวงเจลลี่ ร็อคเก็ต มีทั้งหมด 3 คน คือ
- นลพรรณ อัมพุช (ปั้น) Nonlapan Umpuch – Vocal
- ณภัค นิธิพัสกร (ภัค) Napak Nitipatsakorn – Keyboard
- ชุติกาญจน์ อิสสระเสรี (โม) Chutikarn Issaraseree – Guitar, Mixing Engineer
สไตล์ของวงคือ Electronic Rock และ Dream Pop ด้วยเอกลักษณ์ของงานเพลงที่ออกมาอย่างต่อเนื่องในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา ทำให้วงนี้เป็นที่ถูกกล่าวถึงและได้รับการจับมามองเป็นอย่างมากครับ
ประวัติคร่าวๆ ของวง Jelly Rocket
จุดเริ่มต้นของวงมาจากการ ภัคและโม สองในสามสมาชิกของวงนั้นศึกษาอยู่ด้วยกันในวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล ด้วยความที่ฟังเพลงคล้ายๆ กันจึงชักชวนกันมาทำวง ก่อนจะชวนปั้นที่เป็นเพื่อนสมัยมัธยมของภัคมาร่วมในฐานะนักร้องนำ
ชื่อวงของพวกเธอ Jelly Rocket นั้นก็มาพวกเธอต่างชอบทานไอศกรีม
พวกเธอเริ่มต้นสร้างผลงานด้วยการคัฟเวอร์เพลงของคนอื่น เพลงแรกเลยที่นำมาร้องคือ ‘Empire State of Mind’ ของ Alicia Keys ราว 1 ปีที่ใช้ไปกับการเล่นเพลงคัฟเวอร์ ค่อยๆ เป็นที่รู้จัก ก่อนจะเริ่มแต่งเพลงของตัวเองขึ้นมา และ ‘How Long’ คือชื่อของเพลงแรกของพวกเธอ แถมมันยังเป็นเพลงธีสิสจบที่ใช้ส่งอาจารย์อีกด้วย
พวกเธอออกตังค์และทำกันเองในทุกๆ กระบวนการ ทั้งแต่งเพลง เรียบเรียง อัดเสียง โปรดิวซ์ โปรโมต ออกทุนทำเพลงเอง รวมไปถึงดีลงานเองด้วย ใช้วิธีการทะยอยทำทีละเพลง แล้วออกงานสะสมเงินมาอัดเพลงถัดไป ในที่สุด พวกเธอก็มีอัลบั้มเต็มของตัวเอง
และก็มีชื่อเสียงมากพอจะไปโชว์ในญี่ปุ่นและมีแฟนกลุ่มใหญ่อยู่ที่นั่น
มาพูดถึงอัลบั้ม ‘Lucid Dream’ กันบ้างดีกว่า
มันเป็นอัลบั้มที่ออกวางจำหน่ายตั้งแต่ 14 มกราคม พ.ศ. 2560 ที่ผ่านมา รวบรวมเอาซิงเกิลต่างๆ ที่ดังมาก่อนหน้า กับเพลงใหม่ๆ อย่าง ‘พักสักที’ และ ‘ไม่พอ’
จนกลายเป็น 10 เพลงที่มีเพลงคุ้นหูไปกว่าค่อนอัลบั้ม
Tracklist รายชื่อเพลง:
- How Long
- Stay
- อิ่มใจ (Imjai)
- ลืม (Forgotten)
- This Is Real
- จางหายไป (Disappear)
- เจ้าเหมียว (Meow)
- ไม่พอ
- เก็บไว้
- พักสักที
หลายเพลงในนี้จะมีเนื้อเป็นภาษาอังกฤษ ส่วนหนึ่งก็คงเพราะเนื้อไทยมันคงแต่งให้เขากับเมโลดี้ได้ยากมากนั่นเอง แต่ถ้าฟังกันจริงๆ แล้วจะพบว่ามันไม่ได้มีถ้อยคำที่ซับซ้อนเกินกว่าจะฟังและทำความเข้าใจได้
แต่ละเพลงก็มีความแตกต่างกันพอสมควร ทั้งเนื้อหา อารมณ์ที่ไม่ได้เป็นไปในทางใดทางหนึ่ง แต่จะมีอะไรที่ฟังดูแล้วรวมๆ เป็นเพลงของเจลลี่ ร็อคเก็ต อยู่
ในโพสต์นี้ ผมหยิบเอาซิงเกิลที่มีการทำมิวสิควิดีโอมาแปะให้ได้ลองฟังกัน หลายเพลงไม่มีตัวศิลปินอยู่ในนั้นเลย หลายเพลงก็ดูฮาๆ แต่ก็มีไอเดียที่ซุกซ่อนอยู่ในนั้น
ถ้าจะถามชอบเพลงไหนมากที่สุด มันช่างเป็นคำถามที่ตอบยาก เพราะเมื่อเวลาผ่านไป เพลงที่ชอบก็เปลี่ยนไปเป็นอีกเพลงได้ตลอดเวลา อย่างตอนนี้ที่เขียนบทความอยู่ เพลงที่ชอบมากของผม คือ “เก็บไว้”
ลักษณะเพลงของ เจลลี่ ร็อคเก็ต มันจะมีความเบาบางก่อนในช่วงแรก ก็จะเริ่มหนักแน่นขึ้นในช่วงถัดมา ก่อนจะตบท้ายด้วยความเบาๆ อีกครั้ง
‘Lucid Dream’ เป็นอัลบั้มที่ฟังได้เรื่อยๆ ผมมักจะเก็บไว้ฟังระหว่างขึ้นรถไฟฟ้าไปทำงาน มันเพลินดีครับ