ผมมานั่งคิดดู ช่วงนี้ ผมดูหนังไทยน้อยเรื่องมากๆ เรียกว่า นับเรื่องได้เลยทีเดียว ขณะเดียวกัน ผมก็หันไปดูแต่หนังจากประเทศอื่นอย่างเป็นปกติชีวิตไปเสียงั้น เพราะอะไรน่ะหรือ? ผมถามตัวเอง
เมื่อผมเปิดดูหน้าเว็บไซต์ของโรงภาพยนตร์ต่างๆ ผมก็พบว่า หลังจากที่เวลามันผ่านไปหลายเดือน รายชื่อหนังไทยที่ทะยอยเข้าโรงก็ยังไม่ต่างจากที่เคย เพราะมีแต่หนังที่พล็อตเรื่องหยิบเอาคาแรคเตอร์ความเป็น “ตุ๊ด” “กะเทย” และ “เกย์” มาสร้างอยู่เต็มพรึดไปหมด
ซึ่งผมไม่ใช่คอหนังแนวๆ นี้เลยสักนิด
ไม่ใช่ว่าตอนนี้ ไม่มีหนังไทยแนวอื่นออกฉาย แต่ดูจะมากเกินไปนิด ที่หยิบมาทำกันเป็นล่ำเป็นสัน หรือกลัวว่าจะตกเทรนด์ ไม่ทำเดี๋ยวขายไม่ออก หรือกลัวฝีมือตัวเองก็ไม่รู้ คนที่รอดูหนังแนวอื่นๆ ที่ทำกันมาดีๆ เลยรอกันจนง่วงไปเลย
ไม่ใช่ว่า หนังแนวนี้ไม่ดี มันอยู่ที่คนทำด้วยว่า จะทำมันออกมาให้กลวงโบ๋ หรือมีอะไรที่ให้แง่คิดอยู่ข้างใน
ไล่เรียงกันมาเลยดีกว่า ว่า ตั้งแต่เรามีพรางชมพูที่ขายดิบขายดี มีสตรีเหล็กที่ลือลั่นสนั่นวงการ ประเทศไทยผลิตหนังเกย์ ตุ๊ด แต๋ว ออกมาให้คนบ้านตัวเองและคนนอกบ้านได้ดูกันแล้วกี่เรื่อง และเรื่องอะไรกันบ้าง
- สตรีเหล็ก
- สตรีเหล็ก 2
- โกซิกส์ : โกหก ปลิ้นปล้อน กะล่อน ตอแหล
- พรางชมพู
- ว้าย?บึ้มส์ (เชียร์กระหึ่มโลก)
- Me… Myself ขอให้รักจงเจริญ
- สัตว์ประหลาด
- ปล้นนะยะ
- เพื่อน (Friends)
- โกยเถอะเกย์
- หอแต๋วแตก
- ตั๊ด สู้ ฟุด
- Club M2
- คู่แรด
เรื่องวิจารณ์ ผมคงต้องขอผ่าน เพราะคงต้องบอกว่า มีแค่ สตรีเหล็ก ภาคแรกเท่านั้นที่ผมซื้อตั๋วเข้าำไปดู นอกนั้น … ไม่ได้กินซะละ
(ขออภัย ถ้าตกหล่นบางเรื่อง เพราะมิใช่กูรูหนังไทย)
ปล. บทความนี้ ไม่ได้เขียนเพื่อลบหลู่ เกย์ ตุ๊ด กะเทย แต่อย่างใด แต่เขียนเพื่อรวบรวมรายชื่อหนังในแนวดังกล่าว และแสดงความคิดเห็นว่า หนังไทยควรหลากหลายกว่านี้
