หนังสารคดีมักเป็นหนังที่ไม่มีความโลดโผน เส้นกราฟไม่มีขึ้นมีลง มีแต่อาการของสายน้ำที่ไหลเอื่อย ตามแต่มันจะพัดพาไปยังที่ใด สีสันจะเปลี่ยนแปลงตามบริเวณที่สายน้ำพัดพาผ่าน หลายคนจึงไม่ค่อยชอบดูหนังสารคดี แต่กับนายแพทโซนิคไม่มีปัญหากับหนังพวกนี้ ผมจะดูถ้ารู้สึกว่าเรื่องมันน่าสนใจ อย่างเช่นเรื่องนี้เป็นต้น ‘The Wolfpack’ เรื่องราวของหนุ่มๆ พี่น้องที่เติบโตมาท่ามกลางป่าคอนกรีตที่ชื่อ “นิวยอร์ก” แต่แทบไม่เคยออกไปสัมผัสสังคมเมืองใหญ่จริงๆ กันเลย
พวกเขาถูกจำกัดให้อยู่แต่ภายในอพาร์ตเมนต์ พ่อบอกห้ามไม่ให้พวกเขาออกไปข้างนอกเพราะมันน่ากลัว การออกไปทำงานคือการเป็นทาสรับใช้คนอื่น และอะไรต่อมิอะไรที่มันต่างออกไปอย่างมาก เด็กๆ จึงต้องเติบโตมาในห้องสี่เหลี่ยมที่มีหน้าต่างมองเห็นเมืองแต่ได้ออกไปสัมผัสมันเพียงไม่กี่ครั้ง จนพวกเขาแปลกแยกจากสังคม เข้าสังคมไม่เป็น มีชีวิตอยู่กับครอบครัว ครอบครัวและครอบครัว
เสมือนหมาป่าที่อยู่แต่กับฝูงของตัวเอง
ผู้กำกับหญิงอย่าง Crystal Moselle คงเป็นคนนอกหนึ่งในไม่กี่คนที่ได้สัมผัสกับพวกเขา ได้เห็นวิถีชีวิต ความคิด และความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมาในรูปของหนังสารคดี พวกเขามีดนตรีและภาพยนตร์เป็นแรงบันดาลใจ พวกเขาบ้าหนังถึงขั้นเล่นหนังกันเองเลียนแบบหนังที่พวกเขาได้ดู สร้างอาวุธกันขึ้นมาเองเพื่อใช้เล่นเลียนแบบหนัง แถมพวกเขายังจัดอันดับหนังกันเองอีกด้วย
แต่ก็ใช่จะไม่รู้ว่าหนังมันไม่ใช่เรื่องจริง
หนังสารคดีอย่าง ‘หมาป่าคอนกรีต’ มันทำให้เห็นอีกด้านของความคิดที่เลือกจะไม่สุงสิงกับผู้คน แต่การที่ผู้เป็นพ่อปลูกฝังความกลัวสังคมลงไปให้จิตใจของลูก มันก็ดูไม่น่าจะใช่สิ่งที่ถูกต้องนัก เราจะได้เห็นว่าเมื่อลูกโตขึ้นเป็นหนุ่ม พวกเขาก็จะมีความคิดเป็นของตัวเอง แม้นั่นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ผู้เป็นพ่อคาดคิดไว้ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจนได้ ลูกๆ คล้ายจะเป็นกบฎสำหรับผู้เป็นพ่อ บางคนไม่ชอบหน้าพ่อถึงขึ้นไม่พูดคุยไม่เจอหน้า บางคนเลือกจะไม่เชื่อฟัง และออกไปข้างนอกจนโดนจับ
มันช่างเป็นชีวิตที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับสิ่งที่เราเป็นอยู่ในปัจจุบัน อย่างไรก็ดี หนังก็นำเสนอมันหมด ทั้งมุมมองของเด็กๆ ของแม่ และก็มุมมองของพ่อ มันเพียงการนำเสนอ ไม่มีชี้ถูกผิดให้ ให้เราเลือกที่ฟังเอาเอง หลายสิ่งเห็นด้วย และหลายสิ่งก็ไม่
เราได้เห็นว่า พวกเขามีความจริงใจใสซื่อเพียงใด แต่พวกเขาไม่อาจถูกกักขังอยู่ได้นาน สุดท้ายพวกเขาก็ต้องออกมาอยู่กับสังคมอยู่ดี ที่เหลือก็อยู่ที่พวกเขาจะปรับตัวเข้ากับสังคมได้มากน้อยแค่ไหนก็เท่านั้น
ฝูงหมาป่าออกมาปะปนอยู่กับฝูงคนแล้ว
ชื่อภาพยนตร์: The Wolfpack / หมาป่าคอนกรีต
ผู้กำกับภาพยนตร์: Crystal Moselle
ผู้เขียนบทภาพยนตร์:
นักแสดงนำ: Bhagavan Angulo, Govinda Angulo, Jagadisa Angulo
ความยาว: 90 นาที
แนว/ประเภท: Comedy
อัตราส่วนภาพ:
เรท: ไทย/, MPAA/R
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย:
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: Candescent Films, Kotva Films, Verisimilitude
หมาป่าคอนกรีต
The Wolfpack - 7.9
7.9
The Wolfpack
หนังสารคดีอย่าง 'หมาป่าคอนกรีต' มันทำให้เห็นอีกด้านของความคิดที่เลือกจะไม่สุงสิงกับผู้คน แต่การที่ผู้เป็นพ่อปลูกฝังความกลัวสังคมลงไปให้จิตใจของลูก มันก็ดูไม่น่าจะใช่สิ่งที่ถูกต้องนัก เราจะได้เห็นว่าเมื่อลูกโตขึ้นเป็นหนุ่ม พวกเขาก็จะมีความคิดเป็นของตัวเอง แม้นั่นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ผู้เป็นพ่อคาดคิดไว้ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจนได้ ลูกๆ คล้ายจะเป็นกบฎสำหรับผู้เป็นพ่อ บางคนไม่ชอบหน้าพ่อถึงขึ้นไม่พูดคุยไม่เจอหน้า บางคนเลือกจะไม่เชื่อฟัง และออกไปข้างนอกจนโดนจับ
