ในวันหนึ่งที่ได้ดูหนังญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง ก็ได้พบกับตัวอย่างของหนังอีกเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องราวที่กระทบหัวใจอย่างรุนแรงที่สุดเรื่องหนึ่ง จนคิดเอาไว้ว่าอยากจะได้ดูหนังเรื่องนี้จังเลย ในที่สุด ความฝันเล็กๆ ของผมนั้นก็ได้เป็นความจริงแล้วครับ วันนี้ผมได้ดูหนัง ‘Still Human’ ตามที่ฝันไว้แล้ว!
ผลงานของผู้กำกับหญิงหน้าใหม่ไฟแรง Oliver (Siu Kuen) Chan/โอลิเวอร์ ฉานสิวกุน ผู้กำกับหญิงที่กำกับหนังยาวเรื่องแรกก็ปังเสียจนน่าจับตาในผลงานลำดับถัดไป เรื่องราวที่ดูง่ายๆ ของความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครสองตัวที่อาจเป็นเพราะโชคชะตาชักพามาให้เจอกัน
ทั้งยังเล่าเรื่องเล็กเรื่องน้อยร้อยเรียงอยู่อย่างกลมกล่อมอีกด้วย
เรื่องย่อหนัง ‘Still Human’
หนังเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายที่ต้องใช้ชีวิตอยู่บนรถเข็นกับผู้ดูแลสาว เหลียงจงหวิง (Anthony Wong) ชายผู้พบเจออุบัติเหตุทำให้เขาพิการครึ่งล่างและเคลื่อนไหวได้ไม่คล่องแคล่วนัก ขณะที่ครอบครัวก็เริ่มทอดทิ้งไม่ดูแล เขาจึงจ้างผู้ดูแลสาวอย่างเอเวอลีน ซานโตส (Crisel Consunji/คริเซล คอนซุนจิ) มาคอยดูแลรับใช้
![Still Human - Official Trailer [ ตัวอย่างซับไทย ]](https://i0.wp.com/i.ytimg.com/vi/inPoR6aP-_o/hqdefault.jpg?w=700&ssl=1)
เหลียงจงหวิง นอกเหนือจากเป็นชายผู้พิการที่ต้องช่วยเหลือตัวเองได้น้อยและต้องไปไหนมาไหนด้วยรถเข็นแล้ว เขาก็ยังเป็นชายที่สูญสิ้นความฝัน ไร้ซึ่งความสุขและดำเนินชีวิตอย่างห่อเหี่ยว จนวันที่เขาได้มาเจอกับเอเวอลีน หญิงสาวชาวฟิลิปปินส์ที่ข้ามน้ำข้ามทะเลมาทำงานรับจ้างอยู่ในบ้านของเจ้านาย
เดิมทีเธอเหมือนจะเชื่อฟังเพื่อนที่มาจากชาติเดียวกัน
แต่แล้วเธอก็หนีธรรมชาติของตัวเองไม่พ้น ด้วยจิตใจดีที่มีอยู่เป็นทุนเดิม เธอมีบางสิ่งที่ปกปิดไว้ในใจ และเธอมีความฝัน สิ่งเหล่านั้นชักพาให้คนสองคนที่แตกต่างกันแทบจะสิ้นเชิงกลับกลายเป็นสองคนที่ต่างช่วยผลักดันกันและกัน
รีวิวหนัง ‘Still Human’
น่าเสียดายเล็กน้อยที่เข้าโรงหนังไม่ทันเพราะหนังเริ่มไปแล้ว ทำให้อดได้ดูช่วงต้นของหนังไปเสี้ยวหนึ่ง แต่ก็พอมองเห็นมิตรภาพที่ก่อเกิดขึ้นเรื่อยๆ ผ่านช่วงเวลาที่พวกเขาทั้งสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมอยู่ในอพาร์ตเมนต์ห้องเดียวกัน
มิตรภาพที่ผ่านกาลเวลา
เพราะเธอต้องดูแลเขาตั้งแต่ตื่นยันนอน ทั้งดูแลชายผู้พิการและทั้งทำความสะอาด ช่างเป็นภารกิจที่แสนเหนื่อยจนน่าคิดว่าเธอได้ค่าจ้างมากน้อยเท่าใดกัน เดิมทีเพื่อนร่วมชาติที่มาหากินในฮ่องกงก็เป่าหูเธอต่างๆ นานา ทำให้เธอมองว่า “ก็แค่งาน” ทำไปโดยสิ่งไหนที่จะทำให้พวกเธอสบายที่สุดก็จงทำ แต่ไปๆ มาๆ คำว่า ‘ครอบครัว’ ก็เริ่มคืบคลานเข้ามาหาเธอโดยไม่รู้ตัว
ด้วยความที่พื้นฐานจิตใจก็เป็นคนดีด้วยกันทั้งคู่ แม้การปรับตัวเข้าหากันจะมีปัญหาบ้างในช่วงแรก แต่ก็พอเข้าที่เข้าทางได้ในเวลาต่อมา ด้วยการใส่ใจในสิ่งเล็กสิ่งน้อยระหว่างกัน มองเห็นหัวใจของอีกฝ่าย ทำให้มิตรภาพมันงอกงามเติบโตขึ้นอย่างเห็นเด่นชัด แม้สองคนจะมีความต่าง ต่างทั้งที่มา ต่างทั้งสถานะ
แต่สิ่งที่มีเหมือนๆ กันได้ก็คือ ความเป็นคน และ ความฝัน
ชอบที่หนังใช้วิธีแปะคลิปสั้นของต้นไม้พร้อมบอกฤดูกาล ทำให้เรารู้ว่า เรื่องราวมันผ่านไปแค่ไหนแล้ว
สิ่งเล็กในสิ่งใหญ่
ในพล็อตใหญ่อย่างเรื่องราวของมิตรภาพและความฝัน ก็ยังมีพล็อตรองที่เล่าเรื่องของผู้คนที่ข้ามน้ำข้ามทะเลไปทำมาหาเงินในต่างประเทศ พวกเขากลายเป็นแรงงานต่างด้าวและมีชีวิตที่ยากลำบากในดินแดนที่ไม่ใช่ประเทศบ้านเกิดของตนเอง ถูกมองอย่างดูถูกจากคนที่บอกว่าตัวเองเป็นเจ้าถิ่น โดนกดโดนเอารัดเอาเปรียบถูกหลอกสารพัดด้วยความไม่รู้ภาษา
เมื่อนางเอกสาวชาวฟิลิปปินส์ได้เข้าไปอยู่ในฮ่องกง นอกจากต้องทำงานหนักและประหยัดเงินเอาไว้เพื่อเก็บออมหรือเพื่อความฝันบางอย่าง เธอเริ่มมีเพื่อนจากชาติเดียวกัน คุยภาษาเดียวกัน ปรับทุกข์กัน ช่วยเหลือกัน ให้คำปรึกษากัน นั่นคงเป็นหนทางที่ช่วยคลายความกดดันเมื่ออยู่ในต่างที่ต่างถิ่นไปได้บ้าง
น้ำตามันไหลเพราะดีใจที่ได้เห็นนายจ้างมองอีกผู้ดูแล(ที่ใครๆ ก็มองว่าเป็นแค่คนใช้) ว่า “เป็นคน” เหมือนๆ กัน ทั้งยังรับเธอเข้ามาเป็นครอบครัว เช่นเดียวกับเหล่าตัวละครผู้ดูแลที่สุดท้ายก็ร่ำไห้ให้กับนายจ้างของตัวเองเฉกเช่นกัน
หนังจึงมีประเด็นรองที่สอดแทรกอยู่ในประเด็นใหญ่ที่แข็งแรง
เกิดเป็นมนุษย์อย่างหยุดฝัน
ความเป็นมนุษย์ที่ถูกใส่ไว้ในเรื่องนั้นมันมีหลายสิ่งด้วยกัน หนึ่งในนั้นคือความเอื้อเฟื้อเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน เพราะต่างคนต่างก็ย่อมมีเหตุผลในการกระทำของตัวเอง อาจปกปิดในระยะแรกแต่เมื่อสนิทชิดเชื้อก็เริ่มเปิดอกคุยเรื่องในใจกันได้
นอกจากนี้ มนุษย์ก็ยังมีความฝันอันเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาดำรงชีวิตได้อย่างมีแรงผลักดัน
ขณะที่ตัวละครหนึ่งเปิดเผยความฝันในการเป็นตากล้องนักถ่ายภาพแต่ไม่เคยได้ทำมันเพราะมีบางสิ่งฉุดรั้งไว้และจำใจมุ่งแต่งานดูแลคนอื่น เมื่ออีกคนมองเห็นและคอยผลักดัน เป็นมิตรภาพที่ชวนอิ่มเอิบใจเกินบรรยาย
แต่อีกคนที่คอยช่วยผลักดันนั้นเขาเคยมีอนาคตและครอบครัวที่อบอุ่น แต่หลังจากกลายเป็นคนพิการที่ครอบครัวหนีห่าง ฝันที่เคยวางวาดไว้ไม่อาจเป็นจริง เขาหมดสิ้นความฝันนั้นไปแล้ว เธอยังพยายามกอบกู้มันขึ้นมาใหม่ ต่างคนต่างเป็นแรงผลักดันให้อีกฝ่ายก้าวไป
แววตาของตัวละครย่อมบอกได้ดีในทุกครั้งที่ความฝันมีวี่แววจะสำเร็จไปอีกขั้น
ตัวหนังทำออกได้ดีไม่มีขาดตก แม้เรื่องราวดูไม่หวือหวาแต่ไม่มีตรงไหนน่าเบื่อจนชวนง่วง มีสิ่งใหม่ที่พาเรื่องราวเดินไปได้อยู่ตลอด หลายช็อตพากลั้นน้ำตาไว้ไม่รู้ ถ้อยคำเล็กๆ และการทิ้งภาพเอื่อยๆ พาสะอึกสะอื้นสะเทือนใจไปพร้อมๆ กับความรู้สึกถูกผลักดันสร้างแรงบันดาลใจ
กลายเป็นหนังที่ควรค่าแก่การแนะนำให้ไปดูในโรงภาพยนตร์
ภาพยนตร์เรื่อง: Still Human / 淪落人
ผู้กำกับภาพยนตร์: Oliver (Siu Kuen) Chan/โอลิเวอร์ ฉานสิวกุน
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: Oliver (Siu Kuen) Chan/โอลิเวอร์ ฉานสิวกุน
นักแสดงนำ: Anthony (Chau-Sang) Wong/แอนโธนี หว่อง, Crisel Consunji/คริเซล คอนซุนจิ, Sam Lee, Cecilia Yip, Himmy (Ting-Him) Wong
ดนตรีประกอบ:
ความยาว: 115 นาที
ปี: 2018
แนว/ประเภท: Drama
อัตราส่วนภาพ: 1.85 : 1
ประเทศ: ฮ่องกง
เรท: ไทย/-, MPAA/
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 30 กรกฎาคม 2020 ที่ HOUSE Samyan โรงเดียวเท่านั้น
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: Golden Scene, No Ceiling Film Production
淪落人
บทและพล็อต - 9
การแสดง - 9.5
เพลง/ดนตรีประกอบ - 8.6
การดำเนินเรื่อง - 9
งานภาพ - 9
9
Still Human
ตัวหนังทำออกได้ดีไม่มีขาดตก แม้เรื่องราวดูไม่หวือหวาแต่ไม่มีตรงไหนน่าเบื่อจนชวนง่วง มีสิ่งใหม่ที่พาเรื่องราวเดินไปได้อยู่ตลอด หลายช็อตพากลั้นน้ำตาไว้ไม่รู้ ถ้อยคำเล็กๆ และการทิ้งภาพเอื่อยๆ พาสะอึกสะอื้นสะเทือนใจไปพร้อมๆ กับความรู้สึกถูกผลักดันสร้างแรงบันดาลใจ หนังเล่าเรื่องมิตรภาพและความฝันที่ช่วยฉุดใจใครที่ท้อให้ลุกขึ้นมาฮึดสู้ได้อีกครั้ง
