นี่อาจเป็นครั้งแรกในโลกก็ว่าได้ (หรือเอาเฉพาะตามการรับรู้ของผม) ที่ทวีตใน Twitter ถูกนำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการสร้างหนัง เมื่อถ้อยคำเพ้อๆ ของใครคนหนึ่งในทวีตภพได้กลายเป็นแรงบันดาลให้นักเขียนบทคนหนึ่งหยิบมาเขียนเป็นบทหนัง และลงมือกำกับมันจนกลายมาเป็นหนังไทยนอกกระแสที่มีชื่อฝรั่งๆ เรื่องนี้ ‘MARY IS HAPPY, MARY IS HAPPY’
จาก 410 ทวีตในไทม์ไลน์ของ แมรี่ มาโลนี่ @marylony สาววัยรุ่นที่ใช้อวาตาร์เป็นภาพของ Lisa Mitchell ที่ทวีตมุมมองแปลกๆ เพ้อๆ บ่นๆ กับตัวเอง รวมทั้งยังชอบฟังเพลง แต่เธอไม่เคย Retweet ใคร ไม่เคย Reply ใคร
เนื้อหาที่ดูจะล่องลอยถูกนำมาดัดแปลงกลายเป็นบทภาพยนตร์ขนาดพอประมาณโดยนักเขียนบทหนุ่ม เต๋อ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์ ผู้มีชิ้นงานที่เคยเปิดฉายมาแล้วอย่าง ’36’ และเคยร่วมเขียนบทให้ภาพยนตร์ดังๆ หลายเรื่อง อาทิ ‘Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ’, ‘รถไฟฟ้า มาหานะเธอ’ และ ‘รัก 7 ปี ดี 7 หน’
รีวิวหนัง ‘MARY IS HAPPY, MARY IS HAPPY’
หนังเรื่องนี้มีนักแสดงนำเป็นหญิงสาวสองคนที่รับบทเด่นในเรื่อง พัชชา พูนพิริยะ เป็น แมรี่ และ ชนนิกานต์ เนตรจุ้ย เป็นซูริ เพื่อนสนิทของแมรี่ ที่มักจะไปไหนมาไหนด้วยกัน เพราะต่างก็เป็นรูมเมทของกันและกันในโรงเรียนแห่งหนึ่ง ที่มีนักแสดงนำรับเชิญที่รู้จักกันดี ไม่ว่าจะเป็น กฤษดา สุโกศล แคลปป์ (พี่น้อย วงพรู), วสุพล เกรียงประภากิจ (มอร์ Ten To Twelve), คงเดช จาตุรันต์รัศมี และดารารับเชิญที่คุณต้องเซอร์ไพรส์ แต่ละคนก็เล่นกันอย่างละนิดอย่างละหน่อย เพราะเรื่องนั้นโฟกัสไปที่เด็กสาวทั้งสองคนแทบจะเต็ม
โดยมีวิธีการเดินเรื่องที่แปลกประหลาดและไม่เหมือนใคร คือ จะมีข้อความทวีตของแมรี่ขึ้นสลับไปกับภาพเหตุการณ์ตลอดๆ เรื่อง ข้อความเพ้อและมีธีมร่วมกันของการมองโลกในแบบไม่เหมือนใคร และบางครั้งก็มีเนื้อเพลงสลับเข้ามาเป็นพักๆ เรื่องราวที่แปรเปลี่ยนจากทวีตกลายเป็นหนัง 1 เรื่อง เพื่อบ่งบอกว่า ชีวิตคนเราบางทีมันก็ “มั่วๆ” แบบนี้แหละ เรียกว่า “มั่วจนได้เรื่อง” จริงๆ
หนังมีมุขที่เล่นเอาขำกลิ้งกันไปอยู่หลายหน แต่มุขตลกที่ดูแปลกใหม่ชนิดคิดได้ไง มีเพลงประกอบชนิด minimal สุดๆ บางช่วงหนังก็ดูจะน่ารักสุดๆ อยู่เหมือนกัน แต่ความที่การดำเนินเรื่องมันดูง่ายๆ แม้ว่าจะพยายามหาวิธีการเล่าใหม่ๆ เข้ามาเพื่อไม่ให้มันจำเจ แต่คนดูก็อาจจะคิดได้ระหว่างชมว่า หนังดูจะยาวไปด้วยซ้ำ ความแนวของหนังนั้น คือ การเล่าเรื่องสลับกันไปกับตัวอักษร กับภาพและการแสดงที่ไม่ประดิษฐ์อะไรมากนัก เล่นกับมุขที่ไม่ซ้ำซากกับใคร ตัวอักษรตัวใหญ่ๆ ที่ใช้อยู่ฟอนต์เดียว เสื้อผ้าที่ดูไปดูมาท่าจะมีอยู่ชุดเดียว (บางซีนแอบเก่าแต่ไปๆ มาๆ กลับมาใหม่ได้ด้วยนะ ) กับไอเดียความมั่วที่กลายมาเป็นเรื่องราวได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เรื่องราวในหนังสื่อถึงเรื่องความรักของเพื่อนที่ดูจะเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องได้พบเจอ ความรักในวัยหนุ่มสาวก็คงจะเช่นกัน แต่หนังก็พอจะมีประเด็นสอดแทรกที่จริงจังเข้าไปในนั้นด้วย จนบางครั้งก็อาจจะพอเป็นหนังที่ว่าด้วยการก้าวข้ามผ่านบางสิ่งบางอย่างได้เสียด้วยซ้ำ เพียงแต่นำเสนอออกมาในแบบที่ไม่คุ้นเคยเท่านั้นเอง
สุดท้าย เราอาจจะได้เห็นอะไรใหม่จากหนังไทยอินดี้ๆ เรื่องหนึ่ง และจะมีใครบางคนได้ดูแล้วเกิดไอเดียที่จะทำหนังไทยให้แปลกใหม่และแตกต่างออกจากที่เป็นในปัจจุบัน
ชื่อภาพยนตร์: MARY IS HAPPY, MARY IS HAPPY
ผู้กำกับภาพยนตร์: เต๋อ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: เต๋อ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
นักแสดงนำ: พัชชา พูนพิริยะ, ชนนิกานต์ เนตรจุ้ย
แนว/ประเภท:
ความยาว: นาที
เรท: ไทย/ , USA/
วันเข้าฉายในประเทศไทย: 28 พฤศจิกายน 2556
อำนวยการสร้าง : biennale college cinema + gucci
ผู้ผลิต: pop pictures
