รีวิวหนัง Lost In Blue ระหว่างเราครั้งก่อน | หนังนักศึกษา 3-in-1

จากหนังสั้นนักศึกษา 3 เรื่อง ร้อยรวมเป็นหนังใหญ่ฉายโรง

การที่วันๆ ดูแต่หนังของพวกมืออาชีพบางทีเราก็อาจจะไม่เห็นแง่มุมที่สดๆ ใหม่ๆ จากความคิดของเหล่าวัยรุ่นนะ เพราะฉะนั้น เมื่อเห็นว่าเป็นโอกาสที่จะได้ลิ้มลองของสด แถมยังมีนักแสดงที่คุ้นเคยร่วมงานด้วย ก็เลยค่อนข้างมีแรงผลักดันให้เดินทางไปดูหนังทีสิสของเหล่านักศึกษา 3 เรื่องสั้นที่คัดสรรมาแล้วว่าโดดเด่นที่สุดในชื่อยาวๆ ประมาณว่า ‘Long Story Shorts: Lost In Blue ระหว่างเราครั้งก่อน’ ทำให้เราพบกับประสบการณ์ที่แปลกใหม่เพราะทั้งหมดล้วนมาจากเด็กมหา’ลัย

จิรัศยา วงษ์สุทิน กับสองนักแสดงในหนังสั้นของเธอ

หนังที่เล่าจากมุมมองของคนที่ยังเป็นวัยรุ่น เล่าเรื่องราวของชีวิตที่เพิ่งผ่านไปไม่นาน ไม่ก็ยังคงอยู่ในช่วงชีวิตนั้น หยิบมุมมองที่คนเป็นวัยรุ่นมองตัวเอง มองเพื่อน มองพ่อแม่ ออกมาใส่ลงไปในหนังสั้นที่จะเล่าให้เราได้ชมกัน สามเล่าเรื่องจากสามผู้กำกับฯ และมีนักแสดงบางส่วนร่วมกัน

ที่ผมจะขอหยิบมาเล่าเป็นเรื่องๆ ไปเพื่อความเข้าใจนะครับ


‘ฝน’ กำกับโดย เอกพงษ์ สราญเศรษฐ์

เรื่องราวของ ฝน (พริมริน พัวรัตน์) กับ หนึ่ง (ธนกร ศิริปัทมาธร) เด็กวัยมัธยมหนุ่มสาวแถบตอนใต้ของประเทศที่เพิ่งจะได้รู้จักกับความรักครั้งแรก พวกเขาพบกันในห้องเรียน และเพราะความอยากรู้อยากลอง จึงทำให้พวกเขาไปไกลกว่าสายตาพ่อแม่จะก้าวเข้าไปเห็น

ภาพจากหนังย่อยเรื่อง ‘ฝน’

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันฝนตก เด็กสองคนเจอกันคุยกันและนำพาไปสู่เหตุการณ์ต่างๆ หนังมีฉากเริ่มต้นที่ถ่ายมาสวยงามมาก แต่งแต้มด้วยลีลาที่ดูจะชูให้รู้สึกไปว่ากำลังจะเล่าเรื่องเซ็กซ์แรงๆ แต่เมื่อถึงเวลาจริงๆ ก็ไม่ได้แรงอะไรเท่าที่ปูไว้ หนังเล่าเรื่องมุมมองของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กวัยมัธยมฯ ที่เชื่อว่าหลายคนต้องเคยพบเจอ ชี้ให้เห็นถึงแง่มุมความคิดเกี่ยวกับครอบครัวได้ดี แถมยังเตือนวัยรุ่นวัยคะนองให้ระมัดระวังตัวเองเอาไว้ให้มากๆ

ตัวนักแสดงที่เป็นเด็กมัธยมแสดงกันได้ค่อนข้างดี แต่อาจมีปัญหาในส่วนของการแสดงผู้ใหญ่ที่ดูแข็ง ทำให้หนังดูนิ่งไปนิดจนเกาะติดกับหนังได้ลำบาก และจบลงอย่างปัจจุบันทันด่วนจนเกือบนึกว่าเป็นเรื่องเดียวกับเรื่องถัดมา


วันนั้นของเดือน กำกับโดย จิรัศยา วงษ์สุทิน

สองสาวเพื่อนซี้อย่าง ก้อย (อรัชพร โภคินภากร) กับ ลี้ (จิราพร แซ่ลี้) ที่นั่งข้างกันในห้องเรียน กับบทสนทนาที่บอกได้ถึงความสนิทสนมที่รู้ใจกันมาก โดยเฉพาะเรื่องประจำเดือนของก้อยที่ไม่มาตามกำหนดและเป็นครั้งแรกที่มาไม่พร้อมกับลี้ เรื่องราวที่ดำเนินไปอย่างแทบจะมีกันอยู่สองคนทั้งเรื่อง และเธอทั้งสองต่างก็แสดงบทบาทรับส่งกันได้ดี ทั้งสีหน้า ท่าทาง และอารมณ์ มันทำให้แม้ “วันนั้นของเดือน” จะเป็นเพียงหนังสั้นแต่ก็สะกดให้ทุกคนอยู่กับหนังได้ตลอดจนจบเรื่องราว

ภาพจากหนังย่อยเรื่อง ‘วันนั้นของเดือน’

สมกับเป็นหนังสั้นที่ล่ารางวัลมาแล้วมากมาย (โดยคว้ารางวัลชนะเลิศช้างเผือก (หนังสั้นยอดเยี่ยมระดับอุดมศึกษา) จากเทศกาลภาพยนตร์สั้นกรุงเทพฯครั้งที่ 18 และรางวัล Special Jury Mention ในสาย International Competition จากเทศกาล Clermont-Ferrand International Short Film Festival 2015 ประเทศฝรั่งเศส) บทที่เขียนไว้อย่างลงตัว บอกเล่าสไตล์เพื่อนหญิงที่เล่าผ่านไปถึงปัญหาวัยรุ่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องท้องก่อนวัยเรียน การป้องกันขณะมีเพศสัมพันธ์ แถมยังมีเรื่องราวสไตล์เลสเบี้ยนเล็กๆ ใส่เข้ามาด้วย

เล่นกันอยู่สองคนแต่เอาอยู่จริงๆ


Glowstick กำกับโดย ปภาวี จิณสิทธิ์

หนังสั้นเรื่องสุดท้ายใน ‘Long Story Shorts: Lost In Blue ระหว่างเราครั้งก่อน เล่าเรื่องราวระหว่าง พิม (วี วิโอเลต วอเทียร์) เเละโญ๋ (อรัชพร โภคินภากร) เพื่อนสนิทที่เช่าหอพักอยู่ด้วยกัน กับกิจกรรมห่ามๆ ที่หญิงสาวสองคนทำร่วมกัน และบทสนทนาที่บอกเล่าถึงความคิดจิตใจของคนที่อยู่ในวัยรุ่น หนังได้รับรางวัลชมเชยช้างเผือกปี (2015) จากเทศกาล Thai Short Film & Video เเละยังทำให้นักเเสดงนำอย่างก้อยได้รับรางวัลนักเเสดงดีเด่นในปีนั้นอีกด้วย

วี วิโอเล็ต และ ก้อย อรัชพร จากหนังย่อยเรื่อง ‘Glowstick’

อีกเรื่องที่เน้นไปที่สองสาวเพื่อนซี้และกิจกรรม/บทสนทนาแบบ “หญิง-หญิง” บอกเล่าเรื่องความคิดและสิ่งที่เด็กวัยรุ่นจะต้องได้พบเจอ ใช้ Glowstick เป็นตัวแทนของบางสิ่งบางอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของหนึ่งในนั้น อีกเรื่องที่จุดเริ่มและจุดลงเอยมีความเกี่ยวโยงกัน เป็นหนังสั้นที่ทำให้หลายคนหันมามองนั่นเป็นเพราะได้สองสาวที่กำลังเป็นที่รู้จักในวงการบันเทิงอย่าง วี และก้อย เข้ามานำแสดงทั้งๆ ช่วงเวลาถ่ายทำนั้น พวกเธอยังไม่เป็นที่รู้จักสักเท่าไหร่

ต้องยอมรับในเสน่ห์ของสองสาวเสียจริงๆ

โปสเตอร์หนัง ‘Lost in Blue ระหว่างเราครั้งก่อน’

ทั้งสามเรื่องถือเป็นเหมือนการหยิบเอาหัวกะทิของนักศึกษาที่กำลังจะกลายเป็นกำลังสำคัญในวงการหนังไทยมาเรียงไว้ในหนังเรื่องเดียวกัน เรื่องแรกเน้นมุมมองหลายๆ มุมหน่อย ไม่ได้เน้นเฉพาะความคิดของวัยรุ่นอย่างเดียว แต่ก็ยังมีปัญหาในการกำกับการแสดงของผู้ใหญ่ กับการตัดต่อที่เรียบเรื่อยไป

ขณะที่สองเรื่องราวค่อนข้างลงตัว ด้วยเพราะเล่าเรื่องด้วยตัวละครหลักแค่สองตัว และนักแสดงก็สวมบทบาทกันได้ดี “วันนั้นของเดือน” อาจจะมีภาษีดีกว่า “Glowstick” นิดหน่อยตรงบทที่ลงตัวกว่า แต่ก็ถือว่าทั้งหมดมีโปรดักชั่นที่ดี ถ่ายภาพออกมาสวย และได้เห็นมุมมองที่ไม่เห็นในหนังไทยทั่วไปบ้าง


ชื่อภาพยนตร์: Long Story Shorts: Lost In Blue / ระหว่างเราครั้งก่อน
ผู้กำกับภาพยนตร์: จิรัศยา วงษ์สุทิน (วันนั้นของเดือน), เอกพงษ์ สราญเศรษฐ์ (ฝน), ปภาวี จิณสิทธิ์ (Glowstick)
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: จิรัศยา วงษ์สุทิน (วันนั้นของเดือน), เอกพงษ์ สราญเศรษฐ์ (ฝน), ปภาวี จิณสิทธิ์ (Glowstick)
นักแสดงนำ: วิโอเลต วอเทียร์, อรัชพร โภคินภากร, พริมรัน พัวรัตน์, จิราพร แซ่ลี้, ธนกร ศิริปัทมาธร
แนว/ประเภท: Drama
ความยาว: นาที
ประเทศ: ไทย
อัตราส่วนภาพ:
เรท: ไทย/ , USA/
วันเข้าฉายในประเทศไทย: 22 กันยายน 2559 (เฉพาะเครือ SF)
ผู้ผลิต/ผู้จัดจำหน่าย/สตูดิโอ: HAL Distribution

ระหว่างเราครั้งก่อน

Long Story Shorts: Lost In Blue - 6.1

6.1

Long Story Shorts: Lost In Blue

ทั้งสามเรื่องถือเป็นเหมือนการหยิบเอาหัวกะทิของนักศึกษาที่กำลังจะกลายเป็นกำลังสำคัญในวงการหนังไทยมาเรียงไว้ในหนังเรื่องเดียวกัน เรื่องแรกเน้นมุมมองหลายๆ มุมหน่อย ไม่ได้เน้นเฉพาะความคิดของวัยรุ่นอย่างเดียว แต่ก็ยังมีปัญหาในการกำกับการแสดงของผู้ใหญ่ กับการตัดต่อที่เรียบเรื่อยไป

User Rating: Be the first one !
Exit mobile version