รีวิวหนัง Jackie หม้ายหมายเลขหนึ่ง | ลึกซึ้งและหดหู่

ในฐานะที่ติดตามชมผลงานการแสดงของ Natalie Portman มาอย่างเนิ่นนาน อาจไม่ได้ถึงขั้นแฟนพันธุ์แท้แต่ก็นับเป็นนักแสดงหญิงที่ชื่นชอบไม่ว่าจะด้วยเหตุผลทางกายภาพหรือความสามารถ ในเมื่อวันนี้ได้รับรู้ว่าจะมี ‘Jackie‘ หนังอีกเรื่องของเธอที่เข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม

ผมจึงตั้งหวังเอาไว้ว่าจะต้องได้มาดูหนังเรื่องนี้ให้ได้ หนังเรื่องที่เล่าชีวิตบางส่วนของหนึ่งในสตรีหมายเลข 1 ของสหรัฐอเมริกา เธอกลายเป็นอดีตสตรีหมายเลข 1 ไปในพริบตาเมื่อประธานาธิบดี JFK ถูกยิงและเสียชีวิต

และนี่คือเรื่องของเธอหลังจากวันนั้น

เรื่องย่อหนัง ‘หม้ายหมายเลขหนึ่ง’

เธอคือ แจ็คเกอลีน เคนเนดี้ (Natalie Portman) สตรีหมายเลขหนึ่งวัยเพียง 34 ปีของประธานาธิบดี จอห์น เอฟ. เคนเนดี้ ในวันที่เขาเพิ่งเข้ารับตำแหน่ง เธอเรียกตัวเองสั้นๆ ว่า “แจ็คกี้” เธอมีทั้งความสง่า และความลึกลับน่าค้นหา มีรสนิยมด้านแฟชั่น ศิลปะ และการออกแบบอันเป็นที่เลื่องลืออย่างกว้างขวาง ส่งผลให้เธอกลายเป็น…

เป็นผู้หญิงที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดคนหนึ่งของโลก

แต่ในวันนั้น เหตุการณ์ไม่คาดฝันในขบวนพาเหรดที่มุ่งหน้าเข้าสู่ตัวเมืองดัลลัส รัฐเท็กซัส JFK ถูกสังหารโหด โลกทั้งใบของเธอพังทลายลงไปในบัดดล ในช่วงที่บอบช้ำทางใจย่างแสนสาหัส แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่เธอจะเลือกหนทางให้กับตัวเองและสามีผู้สูญเสียโอกาสที่จะมีชีวิต

ว่าจะยอมให้ทั้งโลกจดจำเขาและเธอไว้อย่างไร

รีวิวหนัง ‘Jackie’

ตัวหนังนั้นเน้นหนังอย่างยิ่งยวดที่จะเป็นหนัง Biography ที่เน้นอารมณ์ Drama แถมหนังยังไม่คิดจะประนีประนอมใดๆ เลือกเดินทางในแนวของตนอย่างมั่นคงตั้งแต่ต้นยันตอนจบ

นาตาลี พอร์ตแมน หนึ่งเดียวที่แบกหนังไว้ทั้งเรื่อง

อยากจะบอกจริงๆ ตลอดการดูหนังเรื่องนี้ แทบไม่มีฉากใดที่ปราศจาก Natalie Portman ปรากฏอยู่ในหนังทุกช่วงเวลาคือการพูดถึงความรู้สึกนึกคิด สีหน้า ท่าทาง คำพูดคำจา และการแสดงของออกของอดีตสตรีหมายเลขหนึ่งคนนี้ทั้งหมดทั้งสิ้น

ซึ่งต้องบอกว่า หนังมีความเฉพาะทางในแง่คนดูอยู่ระดับหนึ่ง เพราะต้องเป็นคนที่ใฝ่รู้เรื่องการเมืองของอเมริกาพอตัว และยังต้องรู้จักกับแจ็คกี้ในแง่ของท่าทาง การพูดจา ความนิยมชมชอบและการแสดงออกของเธอประมาณหนึ่ง ไม่ก็ต้องไปศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมหลังจากดูหนังเพื่อประกอบกันไป

ซึ่งจะทำให้เราพบว่านาตาลีเธอทำหน้าที่เป็นแจ็คกี้ได้อย่างใกล้เคียงมาก ทำการบ้านกันมาอย่างดี ทำให้เราเชื่อได้ถึงความเจ็บปวดรวดร้าวที่เธอเป็น และได้เห็นหนทางอันสับสนในระหว่างทางของเธอ

แม้จะมี Peter Sarsgaard ผู้รับบทเป็นบ็อบบี้ เคนเนดี้ ผู้ใกล้ชิดและต้องคอยปะทะอารมณ์กับแจ็คกี้อยู่บ่อยครั้ง กับอีก Greta Gerwig เธอรับบทแนนซี่ หญิงสาวผู้อยู่ใกล้ๆ คอยดูแลสตรีหมายเลขหนึ่งด้วยใจรัก แต่ยังไงก็ยังไม่โดดเด่นเท่า

เธอแบกหนังเอาไว้ทั้งเรื่องจริงๆ

บทหนังที่ล้ำลึก เต็มไปด้วยคำถาม ดนตรีประกอบเป็นเอกลักษณ์

การดำเนินเรื่องใช้วิธีทำเส้นเรื่องหลายๆ เส้นเดินสลับกันไปมา โดยมีเส้นหลัก คือเส้นของการให้สัมภาษณ์ก่อนสร้างประวัติศาสตร์ให้โลกจารีก อีกเส้นที่เห็นชัดเจนคือ เทปของการออกรายการทีวีแนะนำทำเนียบขาวที่แจ็คกี้ไปจัดระเบียบให้ใหม่หลัง JFK ได้เป็นประธานาธิบดีแล้ว

จะว่าไปแล้ว เขาก็สลับเส้นมาเล่าได้ดี แทบไม่มีตรงไหนงุนงงเลย

ดนตรีประกอบก็เป็นอย่างที่ทำให้หนังดูมีความเฉพาะตัว ด้วยการเรียบเรียงที่ย้วยไปย้วยมาของมัน เพิ่มความดิบให้กับหนังอีกเท่าตัว เมื่อรวมไปกับการเล่าเรื่องแบบไม่เร่งไม่รีบพาให้ง่วงบ้างเป็นบางที นอนไม่พอก็อาจมีหลับเอาง่ายๆ

มันน่าจะเป็นหนังที่ควรดูอีกรอบเพื่อกระเทาะสิ่งที่อยู่ในบทสนทนา มันมีประเด็นและการตั้งคำถามเรื่องของศรัทธาและเป้าหมายเอาไว้ในนั้น เพราะด้วยการดำเนินเรื่องเป็นแบบนี้ มันอาจทำให้เราหลุดโฟกัสไปจากหนังได้ง่ายมาก แต่จะว่าไป

หนังก็เดินเรื่องไม่ชักชวนให้ดูรอบสองสักเท่าไหร่

ทว่า…ดำเนินเรื่องได้เอื่อยเฉื่อยและหดหู่เหลือเกิน

เมื่อดูสภาพโดยรวมของหนังเรื่องนี้แล้ว คงไม่ใช่หนังที่จะเหมาะกับทุกคนจริงๆ ครับ เพราะมันมีแต่ความหดหู่และสับสนค้นหากันอยู่ทั้งเรื่อง โทนหนังนั้นดูทึมๆ แม้แจ็คกี้จะใส่สีชมพูบ้าง แดงบ้าง แต่เหมือนหนังจะเข้ากับชุดสีดำที่เธอแต่งเสียมากกว่า

แทบไม่มีช่วงให้ยิ้มหรือหัวเราะกันเลย จะมีบ้างก็ได้แค่ “หึหึ” เท่านั้นเอง

ด้วยความหนังเดินเรื่องในสไตล์ของตัวเองอย่างไม่ลดราวาศอก ทำให้หนังดูไม่บันเทิงสำหรับคนดู เรียกว่า บางกลุ่มต้องดูด้วยความอดทนนั่นเอง แม้ว่าบทสนทนาในหนังจะค่อนข้างคมคาย

และมีคำถามที่ชักชวนให้ใช้ความคิดอยู่เรื่อยๆ ก็ตาม

การได้ผู้กำกับฯ ชาวชิลีอย่าง Pablo Larraín มาทำหนังจากเรื่องจริงของคนอเมริกันนี่ก็อาจมีผลอยู่ไม่น้อยที่ทำให้หนังดูไม่เหมือนหนังฮฮลลีวูดที่เราคุ้นตา การเลือกจะเล่าเรื่องในแนวทางนี้ แม้จะมีบทที่ดีก็อาจไม่ช่วยอะไรมากนักกับบางคน เพราะที่ได้ยินมา บางคนเขาก็ไม่รับสารอะไรพวกนี้ แต่สิ่งที่มองเห็นโดยตรงคือจริตความคิดของแจ็คกี้ที่ดูเป็นพวกเอาแต่ใจ แทนที่จะซึมซับจนเข้าใจกลายเป็นไม่ชอบแจ็คกี้ไปเลยก็มี

จึงเชื่อได้อย่างหนึ่งเลยว่า หนังเรื่องนี้เหมาะสำหรับบางคนเท่านั้นครับ

ชื่อภาพยนตร์: Jackie / หม้ายหมายเลขหนึ่ง
ผู้กำกับภาพยนตร์: Pablo Larraín
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: Noah Oppenheim
นักแสดงนำ: Natalie Portman, Peter Sarsgaard, Greta Gerwig
ดนตรีประกอบ: Mica Levi
แนว/ประเภท: Biography, Drama
ความยาว: 100 นาที
อัตราส่วนภาพ: 1.66 : 1
เรท: ไทย/, USA/R
วันเข้าฉายในประเทศไทย: 19 มกราคม 2560
ผู้ผลิต/ผู้จัดจำหน่าย/สตูดิโอ: Jackie Productions, Wild Bunch, Mongkol Major