รีวิวหนัง Hopeless คน/จน/ตรอก | หนียังไง จะไกลจากนรกสิ้นหวัง

ได้ยินข่าวว่าหนังเกาหลีเรื่องนี้ ได้รับเชิญให้เข้าฉายในเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ครั้งที่ 76 ในสาย Un Certain Regard และได้รับการปรบมือกระหึ่มจากผู้ชมทั่วหน้า ก็จุดความสนใจขึ้นมาได้ระดับหนึ่งละ เสียงได้ยินเพิ่มเติม คือหนังมันเล่าประเด็นสุดแรงตีแสกหน้าสังคม ทั้งยังได้นักแสดงนำที่คนไทยรู้จักดี ทำให้หนังเรื่องนี้ ‘Hopeless’ ชื่อไทยคือ ‘คน/จน/ตรอก’ ทวีความน่าดูขึ้นอีกเยอะเลย

กับพล็อตเรื่องสุดดาร์ก ที่ขยี้ประเด็นสังคมได้อย่างอยู่หมัด เป็นผลงานการกำกับเรื่องแรกของ Kim Chang Hoon/คิมชางฮุน ที่ได้เสียงวิจารณ์ด้านบวกไปอย่างล้มหลาม ทั้งยังได้ดาราหนุ่มชื่อดังอย่าง ซงจุงกิ มาเล่นนำในบทหัวหน้าระดับกลางของแก๊งอาชญากร ร่วมกับ 2 นักแสดงหน้าใหม่ฝีมือไม่ธรรมดา อย่าง ฮงซาบิน และแรปเปอร์สาวสุดเท่ คิมฮยองซอ (หรือ BIBI) ที่จัดเต็มฝีมือในบทของ 2 พี่น้องผู้เกิดมาในครอบครัวแสนโสมม

ก่อนจะถึงเวลารีวิว ขอเชิญทุกท่านพบกับเรื่องย่อของหนังเรื่องนี้กันก่อนครับ

เรื่องย่อหนัง ‘Hopeless คน/จน/ตรอก’

ยอนกยู (Hong Sa Bin/ฮงซาบิน จากหนังเรื่อง ‘Tune in for Love’ และซีรีส์เรื่อง ‘Jirisan’) เด็กหนุ่มวัย 18 ปีที่ใช้ชีวิตชนิดปากกัดตีนถีบ ท่ามกลางเมืองที่สุดแสนจะป่าเถื่อนและเต็มไปด้วยความรุนแรง เขาอาศัยอยู่กับแม่ที่ได้พ่อใหม่ขี้เมาและขี้อาละวาด มักจะทำร้ายเขาอยู่เสมอยกเว้นในเวลาที่มี ฮายัน (Bibi คือ คิมฮยองซอ จากซีรีส์เรื่อง ‘The Worst Of Evil’ และหนังเรื่อง ‘Phantom’) น้องสาวต่างพ่ออยู่ในบ้านด้วย ชีวิตของเขามันช่างเส็งเคร็งและโสโครกเสียเหลือเกิน ทำให้เขาหวังเอาไว้ว่า สักวันจะต้องหนีออกจากขุมนรกแห่งนี้เพื่อไปใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับแม่ให้ได้

แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์พลิกผัน เมื่อเขาต้องเข้าไปพัวพันกับ ชีกอน (Song Joong Ki/ซงจุงกิ จากหนังเรื่อง ‘Space Sweepers’ และ ‘The Battleship Island’) หัวหน้าระดับกลางของแก๊งอาชญากร และถลำลึกสู่โลกที่อันตรายจนยากเกินจะถอนตัว

รีวิวหนัง ‘Hopeless คน/จน/ตรอก’

หนังที่บอกเล่าชีวิตอันรันทดของเด็กหนุ่มชื่อ ยอนกยู (ซับไตเติลเขียนว่า ยอนกิว) บ้านที่ก็ยากจนอยู่แล้ว เติบโตมากับแม่เพียงลำพัง แต่กลับได้พ่อใหม่ที่กลายเป็นความเลวร้ายของชีวิต เขาเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้านพร้อมกับน้องสาวคนใหม่ วันๆ มีแต่อาการเมามาย เสียงเตะข้าวของยามดึก พ่อคนใหม่มักอาละวาดและทำร้ายคนที่ไม่ใช่ลูกแท้ๆ เช่นเขา โดยเฉพาะในตอนที่ฮายัน น้องสาวต่างพ่อของเขาไม่อยู่ตรงนั้น

เมืองที่สิ้นหวัง คนที่จนตรอก

ชีวิตของยอนกยูดำดิ่งมากขึ้น ในวันที่เอาก้อนหินไปฟาดเพื่อนคนหนึ่ง จากนั้นเหตุเลวร้ายต่างๆ ก็ตามมาเป็นลูกโซ่ ฉุดดึงให้เขาต้องเบนออกจากเส้นทางการเรียน สู่การเรียนรู้และเป็นส่วนหนึ่งของแก๊งอาชญากร เขาไม่เหลือทางไหนให้อยู่รอดอีกแล้วนอกจากทางนี้

แต่นั่นก็ทำให้เขาได้พบกับพี่ชีกอน หัวหน้าระดับกลางของแก๊งอาชญากร คนที่สอนให้เขารู้จักการลักขโมย และรีดไถเงินคนจนด้วยกันโดยการปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยโหด เปิดโลกให้เด็กหนุ่มได้เรียนรู้โลกของอาชญากร เขากำลังถลำลึกเข้าสู่ด้านมืดที่ยากจะหวนกลับ

แต่ไม่ว่ายังไง ยอนกยูก็ยังคงมีความหวังอยู่เสมอ เขาพยายามเก็บเงินเพื่อที่สักวันหนึ่ง เขาจะพาแม่ออกไปจากเมืองนี้ ไปหาชีวิตที่เป็นสุขกว่า แต่พี่ชีกอนกลับบอกว่า มันไม่มีหรอก คำพูดนั้นดับความหวังในใจลงอย่างสิ้นเชิง

การแสดงที่ทรงพลัง

ซงจุงกิ เปลี่ยนภาพลักษณ์ของชายหนุ่มจิตใจอบอุ่นอารี สวมบทบาทมาดเข้มเป็นหัวโจกในแก๊งนักเลงที่เจ้าตัวถึงกับเอ่ยปากไม่ขอรับค่าตัว การแสดงของเขาทำให้เห็นว่า ‘สลัดคราบ’ แท้จริงมันเป็นยังไง ทำให้เราเชื่อได้สนิทใจว่า เขาคือเด็กที่ตายไปนานแล้ว ตัวละครของเขามีที่มาที่ไป และมองเห็นเหตุผลของการกระทำ เช่นเดียวกับ ฮงซาบิน เด็กหนุ่มที่แสดงสีหน้าแววตาบ่งบอกความเจ็บปวดของยอนกยูได้ดี อีกหนึ่งความสิ้นหวังที่ไม่อาจดิ้นไปไกลกว่าพื้นที่ความเลว ขณะที่ คิมฮยองซอ หรือ BIBI ถ่ายทอดน้ำตาแห่งความอัดอั้น ในบรรดาตัวนำทั้งสามคน เธอคงเป็นคนที่มอมแมมน้อยสุดแล้ว แต่ก็อาจเป็นแสงสว่างอันริบหรี่เพียงหนึ่งเดียวในหนังเรื่องนี้

หนังพยายามเปิดให้เห็นว่า ชีกอน และยอนกยู สองตัวละครนี้มีชีวิตที่เหมือนกันในบางอย่าง คนหนึ่งมองเห็นสิ่งที่ตนพบเจอมาทั้งชีวิตในอีกคนหนึ่ง แม้อยากจะช่วยแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากนัก ไม่ว่ายังไง เรื่องราวสุดดาร์กก็ยังต้องบังเกิดขึ้นอยู่ดี

เรื่องราวสุดดาร์กสอดประสานกับงานภาพที่สุดเดือด งานซับไตเติลก็ทำหน้าที่สอดรับกับเหตุการณ์ หลายช็อตใส่ระดับภาษาให้มีความแรงและหยาบเพิ่มขึ้นมา ส่งเสริมอารมณ์ได้ตรงประเด็น

อย่างไรก็ดี นอกจากมันจะเป็นหนังที่เล่าเรื่องดาร์กๆ ตีแผ่ด้านมืดในสังคมเกาหลี พาคนดูดิ่งลึกและหนักอึ้งไปกับทุกตัวละครแล้ว มันยังเป็นหนังที่มีภาพดิบเถื่อน รุนแรง ชนิดที่ต้องขึ้นเขียนคำเตือนบอกเอาไว้ก่อนด้วยอีกต่างหาก ดูจบอาจพบตัวเองนั่งจมอยู่กับเก้าอี้สีแดงในโรงมืด กว่าจะทำใจให้ลุกเดินออกมาอย่างเงียบๆ ไม่พูดไม่จากับใคร

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง