รีวิวหนัง Gangubai Kathiawadi หญิงแกร่งแห่งมุมไบ | เธอสู้เพื่อสิทธิโสเภณี

เหมือนบล็อกนี้จะห่างจากหนังอินเดียไปนานพอสมควรนะ พอดีไปเห็นว่าหนังอินเดียเรื่องหนึ่งกำลังเป็นกระแส เลยขอเดินเข้าไปดูกับเขาบ้าง ใช่แล้ว เรื่องนั้นแหละ ‘Gangubai Kathiawadi’ ชื่อไทย ‘หญิงแกร่งแห่งมุมไบ’ นั่นเองล่ะครับ

มันคือหนังที่สร้างเรื่องราวจริงของหญิงโสเภณีผู้ที่ยืนหยัดสู้เพื่อกลุ่มคนที่ถูกมองข้ามและถูกหยามหมิ่นจากสังคม เนื้อหาสาระที่ดูหนักอึ้งแต่ก็ทำออกมาให้เรียบง่าย เข้าถึงได้ แถมยังมีนางเอกที่หน้าตาสะสวยโดนใจผู้ชมอย่าง Alia Bhatt แม้ความยาวจะปาเข้าไป 2 ชั่วโมงครึ่งก็หาใช่อุปสรรค

แบบนี้ก็คงต้องเปิดดูกันแล้วล่ะ

เรื่องย่อหนัง ‘Gangubai Kathiawadi’

เรื่องมันเกิดขึ้นที่เมืองมุมไบ ในเขตกามธิปุระ ที่นั่นซ่องโสเภณีกลายเป็นของขึ้นชื่อ เป็นสิ่งที่ผู้คนหยามหมิ่นแต่ก็เยี่ยมเยือนไม่เคยขาด เด็กสาวคนใหม่ที่เข้ามาเยือนย่านนี้เพราะถูกหลอกลวงมาเพื่อขายให้กับรัศมีไบ แต่เพราะเธอไม่ยอมจึงต้องขอความช่วยเหลือจาก คังคุไบ (Alia Bhatt/อาเลีย บาตต์) ราชินีมาเฟียแห่งมุมไบให้ช่วยเกลี้ยกล่อม

แท้จริงแล้ว คังคุไบเองเธอก็เคยมีชีวิตที่ยากลำบาก ต้องสูญเสียความฝันที่จะเป็นดาราและกลายเป็นโสเภณีในของซ่องของชีลา (Seema Bhargava) เช่นเดียวกัน จากเดิมที่ชื่อ คงคา เมื่อมาอยู่ที่นี่เธอเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นคังคุ ก่อนจะยึดอำนาจกลายเป็น คังคุไบ ในที่สุด

เธอได้รับความเคารพนับถือจากเหล่าผู้หญิงมากมาย แต่เป้าหมายเธอไปไกลกว่านั้น นั่นคือ การชนะเลือกตั้งเป็นนายกของคนกามธิปุระ ซึ่งการหันเหเข้าสู่วงการเมือง เป้าหมายที่เธอต้องการคือการเรียกร้องสิทธิที่เท่าเทียมแก่เหล่าโสเภณีนั่นเอง

รีวิวหนัง ‘หญิงแกร่งแห่งมุมไบ’

ต้องถือว่าเป็นหนังอินเดียใน Netflix ที่มาแรงมากในช่วงนี้ เรื่องราวที่สร้างจากเรื่องจริงแต่ทีมงานดูท่าจะไม่อยากบอกว่ามันเป็นเรื่องจริงเท่าไหร่ นัยว่า มีการแต่งเติมเข้าไปพอควรอะไรทำนองนั้น

*ขออภัยที่ต้องบอกว่า บทความนี้อาจบอกเล่าเรื่องราวบางส่วนในหนังนะครับ

หนังบอกกับเราว่า โสเภณีเป็นอาชีพที่ถูกดูหมิ่นดูแคลนจากสังคมเสมอมา [เอาจริง ก็เป็นกันในทุกสังคม] ทั้งที่เป็นอาชีพที่ไม่ตัดสินคน ไม่เลือกชนชั้นวรรณะ ทั้งยังเป็นแรงพลังขับเคลื่อนสังคม ทว่า โสเภณีหลายคนไม่ได้ทำอาชีพโดยสมัครใจ พวกเธอถูกหลอกลวง ตัวเอกอย่างคงคา เธอต้องสูญเสียความฝันที่สดใสอย่างการเป็นดาราหนังไปเพราะความรักและความเชื่อใจคนผิดอย่าง รามนิก นักบัญชีของพ่อผู้เป็นทนาย เขาพาเธอเข้าสู่บอมเบย์ แต่ชีวิตเธอกลับสิ้นสุดที่ซ่องแห่งหนึ่งแทน

เป็นคนสวยย่อมดึงดูดลูกค้าได้มาก เมื่อไม่มีทางเลือกก็จำเป็นต้องทนทำปรนเปรอบำเรอความสุขทางกายให้กับชายหลากอาชีพ หลากวรรณะ ในที่สุด เธอก็เปลี่ยนชื่อใหม่ จากคงคา ชื่อแม่น้ำสายสำคัญที่หล่อเลี้ยงชีวิตคนอินเดีย มาเป็นคังคุ และด้วยนิสัยส่วนตัว เธอเป็นที่รักของทุกคนและมันก็ทำให้เธอกลายเป็นคนที่สามารถต่อรองกับแม่เล้าได้ แล้ววันที่เธอจะได้ยึดครองบ้านหลังนั้นก็มาถึง

เธอเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในบ้านหลังนั้น เธอมีปณิธานแน่วแน่ที่จะแปรเปลี่ยนชีวิตของผู้หญิงค้าประเวณีให้ดีขึ้น ขณะเดียวกัน เธอก็มองไปยังอีกเป้าหมายหนึ่ง นั่นคือ ถนนแห่งการเมือง เกมแห่งอำนาจ แต่ก่อนจะไปถึงความสำเร็จ เธอเองก็ต้องสูญเสียบางอย่างไปเช่นกัน อย่างเช่น เธอไม่ได้พบหน้าพ่อแม่เป็นสิบปี มีชายที่หลงรักเธออย่างหัวปักหัวปำและยินดีจะแต่งงานกับเธอที่เป็นโสเภณี แต่เธอก็ผลักไสเขาให้กับเด็กสาวที่เติบโตในบ้าน เธอเลือกจะครองตัวโสดเพราะเป้าหมายของเธอมันใหญ่กว่านั้น

ก่อนจะบรรลุเป้าหมาย เธอจำต้องมีคอนเนคชันและมีเงิน มันทำให้เธอได้รู้จักกับ Rahim Lala (Ajay Devgn)​ ชายผู้ร่ำรวยที่เธอคบหาในฐานพี่ชายน้องสาว เขาเป็นกำลังหลักที่ทำให้เธอกลายเป็นคนโด่งดังและชนะการเลือกตั้ง ขณะเดียวกัน เธอก็ได้รับไมตรีจากชายผู้เป็นนักข่าวอย่าง Amin Faizl (Jim Sarbh) คนที่ไม่เพียงชื่นชมเธอ หากยังใช้วิชาชีพตนคอยช่วยเหลือให้เธอได้พูดสิ่งที่เธอคิดและเคลื่อนไหวเพื่อสิ่งที่โสเภณีสมควรจะได้รับอีกด้วย

พูดถึงงานสร้าง โปรดักชัน บวกมุมกล้อง ออกมาเนี้ยบแต่ดูเหมือนละครเวทีมากไปนิด มองเห็นเป็นการเซ็ตฉากเพื่อถ่ายแบบชัดเจน แต่โดยรวมก็ดูได้ฟีลย้อนยุคดี ฉากอาคารเน้นความเก่าและคราบทะมึนๆ ส่งเสริมความรู้สึกหมองหม่น ขณะที่นักแสดงต่างก็ทำหน้าที่ถ่ายทอดบทบาทของตนได้ดี บางช่วงทำน้ำตาซึมตามไปด้วยซ้ำ และแน่นอนว่า คนที่แบกหนังทั้งเรื่องได้อย่างไม่ขาดตกก็ต้องเป็นนางเอกของเรื่องอย่าง Alia Bhatt

คนที่มีทั้งความสวย ยิ้มหวานน่ารัก ขณะเดียวกันก็มีลุคแบบมุ่งมั่นแน่วแน่ เสียสละเพื่อเป้าหมาย ขมขื่นแต่เก็บไว้ข้างใน บทพูดสุนทรพจน์ของเธอจับใจมาก ทำให้ผู้ชายหลายคนที่ได้ฟังต้องอึ้งและพยักหน้าตาม

จุดที่ชวนสงสัยในหนังก็พอจะมีอยู่ อย่างเช่น การที่หนังเลือกจะมองเพียงมุมผู้หญิงเพียงด้านเดียว ชูผู้หญิงเป็นจุดเด่น ส่วนตัวละครผู้ชายที่เหลือล้วนเข้ามาเพื่อโอบอุ้มคังคุไบ ราวกับมองเพศชายส่วนใหญ่คนไม่ดี แม้แต่เด็กที่เป็นลูกของเหล่าโสเภณีก็มีแต่เด็กผู้หญิง เหมือนเขาเลือกที่จะพูดเฉพาะในมุมที่ต้องการพูดเท่านั้น แม้จะเข้าใจว่าผู้เล่าต้องการอะไรแต่ก็อดคิดไม่ได้ในอีกหลายมุมที่หลงเหลือ

หนังเรื่องนี้มีช่วงเวลาที่ร้องและเต้นไม่เยอะมากนัก แต่กระนั้น หนังก็ยาวถึง 152 นาที เป็นหนังที่อาจดูจริงจังแต่ก็กลับดูได้ยาวๆ ไม่มีส่วนไหนน่าเบื่อ ส่วนหนึ่งก็คงต้องยกให้การเลือกนางเอกที่มีเสน่ห์ดึงดูดสายตา และมาพร้อมกับความสามารถทางการแสดง

เป็นหนังอินเดียอีกเรื่องที่ไม่ควรพลาดชม

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง