รีวิวหนัง แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียว | หนังของหมาที่แอบรักเครื่องบิน

อาจมีบางคนที่เก็บงำซ่อนความรู้สึกเอาไว้ในใจเนิ่นนาน เพียงเพื่อรอสักวันมันจะปะทุขึ้นมาส่องแสงเจิดจ้าให้เธอได้เห็น แต่เขาก็คงไม่มีวันรู้หรอกว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อใด ได้แต่เฝ้าคิดวนเวียนอยู่นั่น ว่ามันคงไม่มีวันนั้น แต่หนังเรื่องหนึ่งกำลังจะเป็นตัวแทนบอกว่า มันอาจจะมี “วันนั้น” จริงๆ ก็ได้แม้ว่าจะเป็นแค่ “วันเดียว” เท่านั้นก็ตามที

เริ่มผลิใบแรกออกมาแล้วสำหรับค่ายหนังใหม่เอี่ยม GDH ที่แตกหน่อออกมาจากที่เก่า ประเดิมด้วยหนังรักเชิงดราม่า ‘แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียว’ ของผู้กำกับฯ บรรจง ปิสัญธนะกูล ที่หยิบเรื่องราวของหนุ่มเนิร์ดไอทีที่แอบหลงรักเครื่องบินสาวการตลาด และหวังปาฏิหาริย์ให้มีสักวันที่ได้เป็นแฟนเธอ

พล็อตมันน้ำเน่าสุดๆ ละ แต่หนังก็ออกมาอินได้อินดี

เรื่องย่อหนัง ‘แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียว’

เรื่องราวของ ‘เด่น’ เด่นชัย (เต๋อ ฉันทวิชช์ ธนะเสวี) เจ้าหน้าที่ไอทีของบริษัทที่แอบรัก ‘นุ้ย’ (มิว นิษฐา จิรยั่งยืน) เจ้าหน้าที่การตลาดหน้าใหม่ ด้วยความน่ารักและแสนเป็นธรรมชาติของเธอ แต่ก็ดูเหมือนเขาจะมองว่าตัวเองคงทำได้แค่นั้น แอบมอง ไม่กล้าสบตา คอยช่วยเหลืออยู่ไกลๆ ไม่อาจไปไกลกว่านั้น นั่นก็ส่วนหนึ่งแหละ

แต่อีกส่วนหนึ่งก็เพราะมันมีก้างชิ้นใหญ่ขวางทางอยู่

คนอย่างเขาคงไม่อยู่ในสายตาเธอหรอก สิ่งดีๆ ที่เขาทำให้เธอก็คงไม่มีวันเห็น แต่ทว่าในวันหนึ่งที่บริษัทจัดเอาต์ติ้งไปเที่ยวฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่น โอกาสของหนุ่มเนิร์ดก็ปรากฏขึ้นเมื่อเธอประสบอุบัติเหตุจนเป็นโรคสูญเสียความจำระยะสั้น

เพียงหนึ่งวันที่เธอจะจำบางอย่างไม่ได้ เขาจึงสวมรอยกลายเป็นแฟนของเธอ โอกาสสั้นๆ ที่จะหมาอย่างเขาจะได้ใกล้ชิดเครื่องบินที่เขาแอบรัก

สักวันหนึ่งก็ยังดี…

รีวิวหนัง ‘แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียว’

พล็อตของหมามองเครื่องบิน หรือพล็อตของการเป็นแฟนกันแค่วันเดียว อาจจะไม่ใช่พล็อตที่ดูแปลกใหม่น่าสนใจมากนักสำหรับบางคน แต่มันก็คงจะเป็นพล็อตที่บางคนสามารถจะอินกับมันได้ไม่ยาก หากชีวิตนี้เกิดมาเคยแอบรักใครที่รู้สึกว่าสูงเกินเอื้อม หรืออาจจะแค่มองว่าตัวเองด้อยค่าเกินกว่าอีกฝ่ายจะมาสนใจ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้รอบๆ ตัวเรา หรือแม้กระทั่งเกิดขึ้นกับเราเองสักครั้งได้อยู่แล้ว

‘แฟนเดย์’ ในด้านของตัวละคร

ชายเป็นหนุ่มเนิร์ดพูดจากภาษาคอมพิวเตอร์ที่อาจมีปัญหาในการพูดจากับคนอื่น เก็บกดความในใจไม่บอกกล่าว กับสาวสวยมาร์เกตติ้งที่ไม่มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องคอมพ์ อาจเป็นการจับคู่แบบสุดขั้วแต่ก็ไม่ใช่จะเกิดขึ้นไม่ได้ในชีวิต

นอกจากจะเลือกบทบาทตัวนำชายหญิงให้เป็นคาแรคเตอร์ที่ผู้คนจะจับต้องได้แล้ว ยังหยิบจับเอาบทบาทที่อาจพบเจอกันเป็นประจำในสังคม คือ การเป็นพวกสตอล์ก คอยติดตาม เก็บข้อมูล รวมทั้งช่วยเหลือแบบลับๆ โดยไม่ให้บุคคลเป้าหมายที่ชื่นชอบนั้นได้รับรู้ คนพวกนี้อาจมีจริงในสังคมเพียงแต่ผมก็ยังไม่เคยเห็นใครจะมีอาการมากเท่าเด่นชัยมาก่อน

กับสาวสวยที่ดูๆ ไปเธอก็ไม่ได้เลิศลอยอะไรแต่ก็ไม่ใช่พวกที่จะชายตามองพวกเนิร์ดอย่างแน่นอน แต่เธอกลับไปหลงใหลได้ปลื้มเจ้านายที่มีเมียแล้วเสียอย่างนั้น แม้จะรู้ว่าต้องตกอยู่ในฐานะเป็นเมียน้อย แต่ด้วยความรักที่มักไร้เหตุผลมารองรับ เธอก็มักจะหวังลมๆ แล้งๆ ว่าวันหนึ่งเขาจะหย่าร้างและหันมาแต่งงานกับตน แง่มุมนี้เหมือนจะวิพากษ์ความเป็นจริงในสังคมอยู่กลายๆ

แต่ทั้งสองคาแรคเตอร์นี้ถูกจับมารวมอยู่ในหนังเรื่องเดียวกัน

เต๋อและมิว สร้างมุ่งไปในคาแรคเตอร์ของตัวเองที่ชัดเจน ถ้าจะมองในโหมดดราม่า ผมเห็นความโดดเด่นในมุมนี้มิวที่ส่งออกมาจากทางสีหน้าและแววตา ทุกครั้งที่น้ำตาเธอไหล เธอแสดงมันออกมาได้มากพอที่จะทำให้คนดูได้สงสารและคล้อยตาม แต่หลายครั้ง เต๋อก็ใช้พลังการแสดงของตัวเองทำให้ผู้ชายอย่างผมต้องสะอื้นไปกับความเจ็บปวดของตัวละครสไตล์หมาน้อยอย่างเด่นชัย

โดยรวมแล้วเคมีของสองคนถือว่าเข้าขากันได้ดีอยู่

มิว มีรอยยิ้มที่ชวนยิ้มตาม เวลาร่าเริงเธอช่างมีเสน่ห์ชวนมอง แม้แต่เวลาที่เธอร้องไห้ เธอร้องออกมาเต็มใบหน้า ทำให้คนดูอดสงสารเธอไม่ได้ ถือเป็นการเลือกนางเอกได้เยี่ยมยอดอีกครั้งหนึ่งของผู้กำกับฯ คนนี้

‘แฟนเดย์’ ในด้านของเรื่องราว

โดยปกติแล้วคนที่มองตัวเองในด้านลบ ก็มักจะหัวใจพองโตเมื่อมีใครสักคนแสดงให้เห็นว่าเขามีตัวตนมีความสำคัญ เด่นชัยยิ้มแก้มปริเมื่อได้ยินชื่อของตนจากปากของนุ้ย ไม่เคยมีใครจำเขาได้นอกจากเธอ เขามีตัวตนขึ้นมาก็เพราะเธอ นั่นคือแรงผลักดันให้เขาทำทุกอย่างเพื่อเธอแม้เธอจะไม่มีวันรู้ก็ตาม

‘แฟนเดย์’ มักพูดถึงสองสิ่งที่ขัดแย้งกันอยู่ ความรักกับเหตุผลอาจถูกมองเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกันในบางเวลา ในวันที่เรารักใคร เรามักหาเหตุผลให้กับมันไม่ได้ แต่ในวันที่เราไม่ได้รัก เรามักมีเหตุผลให้กับมันเสมอ

คนรักกันมักจะมีข้อแม้ต่อกันเสมอว่า “ห้ามโกหก” แต่สำหรับบางช่วงเวลา หรือสำหรับบางคน การโกหกก็อาจสร้างสรรค์บางสิ่งให้บังเกิดขึ้นได้เช่นกัน หากวันนั้น เขาไม่หลอกเธอว่า “เราเป็นแฟนกัน” เธอก็ไม่ได้เห็นมุมมองใหม่ๆ ไม่เห็นในความดีของเขา

แต่เขาก็รู้ว่า คง “โกหก” ไม่ได้ตลอดไป

จะมองว่าเรื่องราวใน ‘แฟนเดย์’ ดูเพ้อฝันไปไหม ที่ให้พวกเขาเจอปาฏิหาริย์แล้วมาเป็นแฟนกันในวันเดียว ถ้าเรื่องราวไม่แฟนตาซีบ้าง เรื่องรักโรแมนติกก็อาจไม่ได้โอกาสถือกำเนิดสิครับ

ผู้ชายคนไหนๆ ก็ต้องชอบคนที่สวย ยิ้มเก่ง ไม่ต้องรู้ไปทุกเรื่อง มีบางอย่างให้เขาเข้าไปช่วยเหลือได้ ผู้หญิงคนไหนๆ ก็อาจต้องการคนที่ดี คอยเอาใจใส่ความรู้สึก แต่คนอย่างเด่นก็อาจจะมีบางอย่างไม่มากพอ

แม้เขาจะรักเธอมากที่สุดก็ตาม

‘แฟนเดย์’ ในด้านของสถานที่

พวกเขาเลือกสกีรีสอร์ทที่ฮอกไกโดเป็นโลเกชั่นหลักในการถ่ายทำ อาจะไม่ใช่ที่แปลกใหม่สำหรับคนเคยไป แต่ก็ยังเป็นที่ที่หลายคนใฝ่ฝันจะไปเยือนอยู่ ความเหน็บหนาวและหิมะเข้ากันได้กับอารมณ์ของเจ็บปวดที่ซึมลึกของเรื่องราว อาจจะดูเหมือนซ้ำทางกับ ‘กวน มึน โฮ’ แม้แต่พล็อตอาจยังดูใกล้เคียง

แต่เรื่องนี้ไม่เน้นตลกเท่าเรื่องนั้น ตั้งใจเน้นซีนดราม่าเป็นส่วนใหญ่นะครับ

‘แฟนเดย์’ ในด้านของความรู้สึก

หนังไม่ได้เน้นไปที่ความตลกเหมือนอย่าง ‘กวน มึน โฮ’ แล้วตัดด้วยบทดราม่า แต่ ‘แฟนเดย์’ กลับใส่ความดราม่าเข้ามาอย่างเต็มๆ จนแทบไม่เหลือพื้นที่ให้กับความตลก ตรงนี้ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า คนไทยจะตอบรับกับหนังสไตล์นี้ได้มากขนาดไหน แต่หนังสาดใส่รายละเอียดของสิ่งต่างๆ อันเกี่ยวเนื่องกับความรักของมนุษย์มากมากพอดู พร้อมด้วยไดอะล็อกโดนๆ ผสานกับการแสดงที่ชักชวนให้น้ำตาไหลรินออกจากเบ้า เหมือนน้ำทะเลที่ซัดแล้วซัดอีก

พาคนอ่อนไหวที่เสียน้ำตาหนและหนเล่า …อย่างไม่มีทีท่าว่าจะผ่อน

หลายคนอาจเคยแอบรักใครแต่ไม่กล้าบอกให้เขารู้ ได้แต่ทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อให้เขามีความสุข ได้เห็นแค่หลังคาบ้านก็ยังดี การเอาอนาคตไปเสี่ยงเลือกที่จะเป็นแฟนกับคนที่ชอบแม้มันจะแค่วันเดียว ขอให้มันเป็นวันที่เขาได้ทำให้เธอมีความสุขที่สุด แม้ตื่นขึ้นมา เขาจะกลับไปเป็นอากาศเหมือนเดิม เขาก็พอใจ ถึงเธอคนนั้นจะลืมไปมันไป

แต่เขายังจำมันได้เสมอ… จี๊ดใจ!

แม้บางจุด เมื่อดูไปผมอาจจะรู้สึกไปบ้างว่าตรงนี้ยังถึงกับน่าเชื่อสักเท่าไหร่ แต่เรากลับอินได้เรื่อยๆ กับเรื่องราวอันน่าเจ็บปวดของทั้งสองคน เหมือนคนทำเขารู้ว่าอะไรที่คนดูจะรู้สึกตาม อะไรที่คนดูจะรู้สึกเหมือนตัวละคร ต้องบอกกันตามตรงว่า ตั้งแต่ฉากที่มีเพลงเก่าเพลงนั้น ผมก็น้ำตาไหลตลอดทางจวบจนหนังจบลง

สำหรับผม ถือว่าผู้กำกับฯ เลือกตอนจบได้ดีเลยนะ 

ชื่อภาพยนตร์: แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียว / Fanday / One Day
ผู้กำกับภาพยนตร์: บรรจง ปิสัญธนะกูล
ผู้เขียนบทภาพยนตร์:
นักแสดงนำ: เต๋อ ฉันทวิชช์ ธนะเสวี, มิว นิษฐา จิรยั่งยืน
แนว/ประเภท: Drama, Romance
ความยาว: 136 นาที
อัตราส่วนภาพ:
เรท: ไทย/ท , USA/
วันเข้าฉายในประเทศไทย: 1 กันยายน 2559
ผู้ผลิต/ผู้จัดจำหน่าย/สตูดิโอ: GDH