รีวิวหนัง เกรียนฟิคชั่น | เกรียนแบบมีเนื้อมีหนังนะวัยรุ่น

นึกว่าสัปดาห์นี้จะผ่านไปโดยไม่ได้ชมหนังเพิ่มเติมเสียแล้ว แต่ก็มีข่าวดีว่าวันศุกร์จะผ่านไปพร้อมกับการได้ชมหนัง ‘เกรียนฟิคชั่น’ ผลงานหนังเรื่องใหม่ของ มะเดี่ยว ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล หนังที่เน้นถ่ายทำที่เชียงใหม่เป็นหลัก แต่ก็มีโลเกชั่นทะเลๆ ให้เราได้ชมกันด้วย

เริ่มแรกเลย ผมดูตัวอย่างหนังแล้วก็ยังมึนๆ อยู่ว่า หนังมันจะเกี่ยวกับอะไร จะพาเราไปเห็นความเกรียนแบบไหนของวัยรุ่น แต่สุดท้าย เมื่อได้มาเจอด้วยตัวเอง หนังอย่าง ‘เกรียนฟิคชั่น’ มีดีกว่าที่คาดไว้พอประมาณ

ช่วงเริ่มต้น หนังพาให้เราไปรู้จักกับกลุ่มวัยรุ่นที่มีความบ้าเกรียนแต่มีความฝันความชอบเป็นของตัวเอง พวกมันรักการเล่าเรื่องผ่านคลิปวิดีโอที่ถ่ายและอัพขึ้นยูทูบ และก็คงจะฝันอยากจะมีหนังเป็นของตัวเองสักเรื่อง

แต่อีกปมหนึ่งก็เข้ามายุ่งมาเกี่ยว เมื่อตี๋ (พันธดนย์ จันทร์เงิน) ถูกชักชวนเข้าชมรมละคร และได้บทเด่นเล่นกับนางเอกแสนสวย พลอยดาว (ลักษณ์นารา เปี้ยทา) ที่ไม่รู้เป็นอะไร ไม่ต้องการโดนเนื้อต้องตัวกับชายใด คนที่จะเล่นกับเธอได้จึงต้องเป็น ตุ๊ดหรือเกย์ เท่านั้น ด้วยเหตุนี้ตี๋จึงต้องเป็นเกย์(แบบชั่วคราว)ไปโดยปริยาย แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น นั่นทำให้พลอยดาวเกลียดเขา

และก็มีเพียงแต่เขาที่เฝ้าขอโทษแม้มันไม่เคยเป็นผลสักที

หนังอาจเริ่มต้นได้ไม่ค่อยน่าเชื่อถือสักเท่าไหร่ แต่ไปๆ มาๆ ก็เริ่มจะมีเนื้อมีหนังมีปมอะไรที่พาเราอินได้มากขึ้น ประกอบกับการแสดงที่เป็นธรรมชาติของแต่ละคนก็นำพาให้เราอินกับหนังไปได้ค่อนข้างมาก แม้จะมีบางสิ่งขัดใจหรือดูแปร่งๆ อยู่ประปราย

ตี๋อาศัยอยู่กับทิพย์ (กิ๊บซี่ – วนิดา เติมธนาภรณ์) ที่ดูไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ ขณะที่ทิพย์ก็คบอยู่กับผู้ชายอีกคนที่เขาก็ไม่ค่อยชอบหน้าเท่าใดนัก เรื่องราวของวัยรุ่นที่มีโลกอยู่หลายใบ บ้าน การเรียน ผู้หญิง และเพื่อน ที่ดูเหมือนจะไม่มีโลกไหนที่ไร้ปัญหา

นอกจากกลุ่มเพื่อนของตี๋แล้ว หนังก็ยังมีครูเสน่ห์ (ตั๊ก บริบูรณ์) ที่เข้ามาสร้างสภาวะตลกให้กับหนัง การแสดงแบบที่เวอร์ๆ ของเขานี่ล่ะที่ทำให้เราหัวเราะได้ ขณะที่การแสดงของ แจ็ค กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณา ในบทเพื่อนตี๋ ดูเป็นบทบาทที่โดดเด่นอีกตัวในเรื่อง เขาเข้ามาเพื่อให้บทเรียนบางอย่างกับโลกของตึ๋

สิ่งที่สำคัญที่สุดของชีวิตวัยรุ่น เพื่อน เพศตรงข้าม
อะไรห่ามๆ ที่ทำแล้วคนอื่นจะสนใจ
และสิ่งสุดท้ายที่นึกได้เมื่อสายเสมอ คือ การสอบ

แล้วช่วงเวลาแย่ๆ ก็มาถึง เมื่อตี๋ได้พบกับความจริงบางอย่างที่ทำร้ายจิตใจจนรับมันไม่ได้ ทำได้เพียงหลบหายไปจากตรงนั้น เป็นเสมือนการหนีปัญหาในแบบหนึ่ง ก็ทำให้เขาได้ค้นพบชีวิตในอีกรูปแบบ ได้ประสบการณ์ที่ถ้าเขาอยู่ที่เดิมเขาคงไม่ได้อะไรอย่างนั้น การตามหาคำตอบบางอย่างให้ตัวเองจึงอาจไม่ใช่การอยู่ที่เดิมจนจิตใจแข็งแรง แต่อาจเป็นการออกไปหาอะไรใหม่ๆ

ที่ที่อันตรายกว่าอาจจะให้คำตอบได้ดีกว่าก็ได้อะไรประมาณๆ นั้น

หนังวางเรื่องราวของคนเล็กๆ ไว้หลายปม แต่หลายครั้งเหมือนจะหลงลืมปมนั้นไป คลี่คลายโดยไม่ได้อธิบายอะไร แล้วก็กลับไปเน้นปมอื่นต่อ นัยจะบอกว่าชีวิตเรา ไม่มีอะไรที่ใครจะมาเฉลยให้รู้เสียทุกอย่างหรอก หลายคนก็หายไปจากชีวิตโดยไม่บอกอะไร

สิ่งที่มองเห็นจากหนังเรื่องนี้ก็คือ 1. นักแสดงกลุ่มวัยรุ่นชายที่เป็นตัวนำของเรื่องแสดงได้ดีและเป็นธรรมชาติมาก 2. กิ๊บซี่ แสดงได้ดี ในลักษณะพูดน้อย แสดงมาก ทำให้เรารู้สึกว่าตัวละครอย่างทิพย์ เธอมีอะไรที่น่าสนใจโดดเด่นมากกว่าตัวอื่นๆ 3. หนังมีเนื้อหนังมากกว่าที่เราคาดหวังจากหนังตัวอย่าง แม้ว่าบทบางส่วนจะดูแปลกๆ ในช่วงต้น…

แต่ลงท้าย เมื่อหนังมันมีปมที่ชัดเจน และนักแสดงทำหน้าที่ได้ดี มันก็พร้อมทำเราอินได้!

---

ชื่อภาพยนตร์: เกรียนฟิคชั่น / Grean Fictions
ผู้กำกับภาพยนตร์: ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล, นิวรุจ ฑีฆะโภวรรณ
นักแสดงนำ: พัทธดนย์ จันทร์เงิน, กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม, ปุริม รัตนเรืองวัฒนา, แจ็ค – กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณา, ลักษณ์นารา เปี้ยทา, กิ๊บซี่ – วนิดา เติมธนาภรณ์
ตั๊ก – บริบูรณ์ จันทร์เรือง, นิธิศ วารายานนท์, นิติ ชัยชิตาทร
แนว/ประเภท: Comedy, Romance
เรท: ไทย/น15+ , USA/
ความยาว: นาที
ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล, สตูดิโอ คำม่วน
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 18 เมษายน 2556