ดู ‘สะบายดี หลวงพะบาง’ ก่อนไปลาว

ก่อนจะไปเที่ยวลาว คงต้องหาแรงบันดาลใจใส่หัวกันสักนิดนึง ด้วยการอ่านหนังสือลาวๆ ดูหนังลาวๆ (อันนี้ ผมไม่ได้ด่าใครนะครับ) ผมซื้อหนังสือเที่ยวลาวมาอ่าน ซึ่งก็ค่อนข้างเน้นไปที่รูปขาวดำ อธิบายเรื่องราวอย่างกันเอง แต่จับใจความยากไปนิด

ผมเคยเช่า “สะบายดี หลวงพะบาง” มาเปิดดู แล้วรู้สึกชมชอบในความเรียบง่ายของการดำเนินเรื่อง และอารมณ์ความเป็นลาว ถึงวันนี้ เมื่อกำลังจะไปเยือนในไม่กี่ชั่วโมง จึงขอหยิบมาดูอีกหนแล้วกัน

“สะบายดี หลวงพะบาง” คือชื่อที่สะกดตามแบบลาว ถ้าจะสะกดแบบไทยก็คงจะเป็น “สบายดี หลวงพระบาง” เป็นหนังที่ร่วมทุนกันจากกลุ่มคนหลายกลุ่มจากทั้งฝั่งไทยและลาว ทำให้เกิดหนังของชาติที่ไม่ได้มีออกมาราว 30 ปี

หนังเปิดเผยทิวทัศน์อันเป็นธรรมชาติและสงบเงียบ วิถีชีวิตที่เรียบง่าย ทัศนคติการใช้ชีวิตที่แตกต่างไปจากสังคมไทยในปัจจุบัน แม้ว่าจะเป็นบ้านใกล้เรือนเคียง แต่บางอย่างกลับแตกต่าง ด้วยสายน้ำโขงที่กั้นพรมแดน แม้จะมีจุดเชื่อมต่อ 2 ประเทศถึง 5 จุด แต่ความรู้จักกันยังน้อยมาก

นี่คงเป็นโอกาสหนึ่ง ที่คนไทยจะได้รู้จักลาวมากขึ้น และเป็นส่วนหนึ่งที่จุดประกายให้คนไทยหลั่งไหลไปเที่ยวลาวกันมากขึ้น

ไปหาอะไรที่หาไม่ค่อยเจอในบ้านตัวเอง…

หนังพูดถึง “สอน” พระเอก หนุ่มหัวใจไม่ว่างจากเมืองหลวงไทย ที่ต้องไปถ่ายรูปในลาว เริ่มจากปากเซ จำปาสัก เวียงจันทน์ ปากซัน แล้วไปจบที่หลวงพระบาง ภาพส่วนใหญ่ที่เห็นในจอจะเป็นภาพมุมกว้างๆ ของบ้านเมือง เปิดเผยให้เห็นทิวทัศน์สวยงามที่น่าไปเยือนของบ้านพี่เมืองน้อง

สอน ผู้เป็นลูกครึ่งลาว-ออสเตรเลีย ได้กลับไปเยือนบ้านพ่อของตนเป็นครั้งแรก ได้พบกับไกด์สาวนาม “น้อย” และได้ว่าจ้างเธอพาเที่ยวอย่างไม่ตั้งใจ ความดีของสอนสร้างความประทับใจ จนเธอตัดสินใจเป็นไกด์พาเที่ยวยังเมืองอื่นๆ ด้วย ความสัมพันธ์ก่อเกิด คน 2 ประเทศกำลังปลูกต้นรักต้นใหม่ด้วยกัน…

บทหนังค่อนข้างน่ารัก โดยเฉพาะตัวนางเอก “คำลี่ พิลาวง” นางเอกใหม่ แสดงได้เป็นธรรมชาติ บวกกับรอยยิ้มสดใสและใสซื่อ แม้เรื่องราวจะไหลเรื่อยดั่งสายน้ำเอื่อยๆ แต่ก็ทำให้ดูอย่างมีความสุขไปตลอดทาง

ในขณะที่ “อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม” ก็แสดงเป็นช่างภาพได้อย่างไม่ขัดเขิน พาผู้ชมไปพบกับเรื่องราวต่างๆ ที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวของลาวได้อย่างแนบเนียน

สะบายดี หลวงพะบาง กำกับโดยผู้กำกับการแสดงชาวไทย ศักดิ์ชาย ดีนาน และผู้กำกับการแสดงชาวลาว อนุสอน สิริสักดา

หนังเปิดเผยให้เห็นคติความเชื่อที่แตกต่างกันระหว่างคนทั้ง 2 ชาติ ผ่านความคิดของ สอน และ น้อย

“สะบายดี” คือคำทักทายของลาว ที่ตรงกับไทยว่า “สวัสดี”

เด็กน้อยผู้ขายของสาระพัด เกือบจะเป็นสีสันเดียวของเรื่องที่เติมเข้ามา เป็นสีสันที่น่ารัก และเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เรื่องดำเนินไป

ดูหนังจบ ต่อด้วยตัวอย่างหนัง, เบื้องหลัง และไปจบที่ฉากที่ถูกตัดไป ง่วงพอดิบพอดี

———

ก่อนไปลาว…

• เงินลาว 250 กีบ = 1 บาท
• ใช้กระแสไฟฟ้า 220 โวลต์เหมือนบ้านเรา